16 Шунынъ ичюн, мераметли Алланынъ тахтына джесарет иле якъынлашайыкъ ве вакътында ярдым ве мерамет тапайыкъ.
Онен бирликте олып, Месихке иманымызнен биз джесаретнен ве эминликнен Аллагъа якъынлашмакъ мумкюнмиз.
Шунынъ ичюн адамлар Исанынъ ярдымынен Аллагъа якъынлашкъанда, Иса оларны къуртара биле, чюнки О, эр вакъыт яшай ве Алланынъ огюнде оларнынъ тарафыны тутып, оларны къорчалай.
Шунынъ ичюн биз джесаретнен айтамыз: «Рабби меним ярдымджымдыр, мен къоркъмайым. Инсан манъа не япа билир?»
Бир вакъытларда сизлер халкъ дегиль эдинъиз, энди исе Алланынъ халкъысынъыз. Бир вакъытларда Алла сизге мерамет косьтермей эди, энди исе О, сизге Озь мераметини косьтерди.
Онынъ ярдымынен биз экимиз бир Рухнен Бабанынъ янына якъынлашып оламыз.
Къанун ич бир шейни ерине кетирип оламагъан. Шунынъ ичюн энди яхшыджа бир умют мейдангъа кельди, ве биз бу умютнен Аллагъа якъынлаша билемиз.
РАББИ Мусагъа бойле деди: – Харун агъанъа айт ки, онъа ольмемек ичюн, перденинъ артындаки Энъ Мукъаддес Ерге, Сандыкънынъ устюндеки Мерамет Ерининъ огюне истеген вакътында кирмесин. Мерамет Ерининъ устюнде Мен булут ичинде корюнирим.
Сандыкъ устюнде шуретли Керувлар бар эди. Олар Мерамет Ери къапагъыны къаплай эди. Амма шимди олар акъкъында чокъ айтмагъа керекмей.
Къуруп къалгъан пытакълары къопарылалар, къадынлар келип, оларны якъалар. Бу халкъ бир шейни анъламагъаны ичюн, РАББИ оны аджымайджакъ, Яратыджы мерамет эйлемейджек.
Бундан сонъ, Давут огълу Сулеймангъа Сарай Эйванынынъ, эвлерининъ, анбарларынынъ, юкъары одаларынынъ, ичери одаларынынъ ве Мерамет Ерининъ сызылгъан ресимлерини берди.
Месих исе, Огъул олып, Алланынъ Эвинде башлыкъ эте. Онынъ Эви исе – бизмиз. Лякин бизге ишанчымызны ве биз макътангъан умютимизни сонъунадже къатты тутмакъ керек.