14 Балаларнынъ беденлери олгъанлары ичюн, О, Озю оларгъа ошап, бойле бир беденде кельди. Олюм ярдымынен ольдюрмеге кучю олгъан Шейтанны кучьсюз япты
Бу эйилик энди Къуртарыджымыз Иса Месихнинъ келювинен айдын олды. О, олюмни ёкъ этти, Къуванчлы Хабер ярдымынен эбедий омюрни берди.
Къанун, адамларнынъ кучьсюзлигинден кучьсюз олды. Шунынъ ичюн Алла Озь Огълуны ёллады, Оны гунакяр адамгъа ошатып, гуна ичюн къурбан этти ве бедендеки гунаны ёкъ этти.
О, башлыкъларны ве акимиетлерни къуветтен кестирди, ачыкъ-айдын масхара этти, оларны хач ярдымынен енъди.
Сёз джан-тен олды ве бизим арамызда яшап башлады. Биз Онынъ шерефли ишлерини корьдик, Бабасынынъ бирден-бир Олгъанынынъ шерефли ишлерини. О, яхшылыкъкъа ве акъикъаткъа толу эди.
Оларны олюлер дюньясы акиминден къуртарайыммы? Оларны олюмден къорчалайыммы? Ёкъ! Эй, олюм, озь азапларынъны башларына тюшюр! Олюлер дюньясы, айды, урып-йыкъ! Ич аджымайджагъым оларны!
олюм эбедиен енъиледжек, РАББИ-ТААЛЯ бутюн юзьлерден козьяшларны силеджек, ер юзюнде Онынъ халкъыны бир вакъыт яманламайджакълар ве масхара этмейджеклер. РАББИ бойле дей.
Шу себептен Месихнинъ ярдымынен янъы васиет ерине кельди. Месих биринджи васиет заманында япылгъан гуналарына одеме этмек ичюн, ольди. Онынъ олюми себебинден Алла чагъыргъан адамлар О сёз берген эбедий мирасны алмакъ мумкюнлер.
Дин къардашлар, сизлерге шуны айтам: эти ве къаны олгъанлар Алланынъ Падишалыгъыны мирас этип аламаз. Оледжек беден ольмейджек мирасны аламаз.
Мен тирим. Ольген эдим, амма бакъ, энди Мен эбедиен тирим. Менде олюлерни тирильтмеге кучю бар, Манъа олюлернинъ дюньясынынъ къапусыны ачып олгъан анахтарлары берильгендир.
Месихнинъ эм яшагъаны, эм ольгенининъ макъсады – олюлернинъ ве тирилернинъ Раббиси олмакътыр.
Шунынъ ичюн буюклернинъ арасында Онъа бир пай береджегим, кучьлю адамларнен гъаниметни болюшеджек. О, джаныны олюмге берди, джинаетчилернен бир сайылды, устюне чокъ адамларнынъ гуналарыны алды, джинаетчилер ичюн ялварды.
О, Озю сынавдан ве азаплардан кечкени ичюн, сынавдан кечеяткъан адамларгъа ярдым этип ола.
Башынъа тюшеджек азаплардан къоркъма. Мына, Шейтан сизлерни сынамакъ ичюн, аранъыздан базыларны алып, тюрьмеге ташлайджакъ, ве он кунь къадар сиз азап чекеджексиз. Ольгендже садыкъ къал, ве о вакъыт Мен санъа яшайыш берерим, о, санъа тадж дайын олур.
Бизим баш руханийимиз къуветсизлигимизни анълай. О, бизлер киби, эр тарафтан сыналгъан эди, амма бизге бакъкъанда, ич бир гуна япмады.
Амма вакъты-саати кельгенде, Алла Озь Огълуны, къадындан догъулгъанны ве Къанунгъа бойсунгъанны, ёллады.
Сизге керчектен догърусыны айтам: эгер богъдайнынъ урлугъы топракъкъа тюшип ольмесе, о тек адий бир урлучыкъ олып къаладжакъ. Амма ольсе, чокъ берекет береджек.
Сен ве Адемнинъ апайы бири-биринъизни корьмеге козюнъиз олмайджакъ. Сенинъ баланъ ве апайнынъ баласы бири-бирине эр вакъыт душман оладжакълар. Апайнынъ огълу башынъа уджюм этеджектир, сен исе онынъ табанына уджюм этеджексинъ, – деди.
Мелек аждерханы, яни Иблис ве Шейтан деген къадимий йыланны тутып, оны бинъ йылгъа багълады,
Буюк аждерха, Иблис ве Шейтан адыны ташыгъан, бутюн дюньяны алдатып ёлдан ургъан къадимий йылан ер юзюне ташланды. Ер юзюне онынъ мелеклери де ташландылар.
Шубесиз, акъикъий диннинъ сыры буюктир: Алла инсан беденинде корюнди, Онынъ догърулыгъы Рухта ачылды. О, мелеклерге корюнди, халкъларгъа бильдирильген эди. Дюньяда Онъа инандылар; шурет ичинде О, коклерге котерильди.
Сонъ сол тарафындакилерине: – Эй, лянетлилер! Ёкъ олунъ козюмден! Шейтангъа ве онынъ мелеклерине азырланылгъан эбедий атешке тюшюнъиз!
Мына, Рабби Озю сизге алямет береджек. Бакъынъыз, къыз юклю олып, огъул догъаджакъ, адыны Иммануэл къояджакълар.
Иса онъа: – Сен бахтлы адамсынъ, Симон Бар-Йона! Бу сырны санъа къан ве беден дегиль, Меним Коклердеки Бабам ачты.
Эм де дюньянынъ урьметсиз, хор ве эмиетсиз шейлерини сайлап, эмиетли шейлерни четке ташлады,
Шунынъ ичюн Онъа эр шейде агъа-къардашларына ошамагъа керек эди. Бойле этип, О, Алланынъ огюнде мераметли ве ишанчлы баш руханий олды ве халкънынъ гуналары ичюн Озюни одеме этти.
Шунынъ ичюн Месих дюньягъа кирип, Аллагъа шойле дей: – Къурбан ве бахшышларны Сен истемединъ, амма Мен ичюн бир беден азырладынъ.
Алланынъ истегинен, Иса Месих бир кере Озь беденини къурбан оларакъ кетирип, бизни азиз этти.
О, дюньянынъ яратылмасындан эвель сайлангъан эди, лякин тек заманнынъ сонъунда сизлер ичюн пейда олды.