Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Еудийлерге 13:5 - Мукъаддес Китап

5 Параны севменъиз, къолунъызда олгъанынен разы олунъыз. Алла: «Сени къалдырмайджагъым ве ташламайджагъым», – деген.

Gade chapit la Kopi




Еудийлерге 13:5
46 Referans Kwoze  

Огюнъден кетеяткъан РАББИ сеннен оладжакъ. О сени къалдырмайджакъ ве ташламайджакъ. Къоркъма ве дешет тюбюне къалма.


Бутюн омрюнъиз девамында сизге къаршы кимсе турып оламайджакъ. Мен Мусанен олгъаным дайын, сеннен оладжагъым. Сенден айырылмам ве сени ташламам.


Къуветли ве джесаретли олунъыз, олардан къоркъманъыз ве чекинменъиз, чюнки сизнен Алланъ олгъан РАББИ кетеята. О, сизни къалдырмайджакъ ве ташламайджакъ.


РАББИ Озюнинъ шерефли Ады ичюн Озюнинъ халкъыны къалдырмаз. О сизни Озюнинъ халкъы оларакъ сайлап алды.


Ёкъсулларнен фукъарелер сув къыдыраджакълар, амма тапалмайджакълар. Сувсузлыкътан тиллери къуруйджакъ. Мен, РАББИ, оларгъа джевап береджегим, Мен, Исраильнинъ Алласы, оларны къалдырмайджагъым.


Сонъ огълу Сулеймангъа бойле деди: – Къавий ол, джесаретли ол да, ишке кириш. Къоркъма, рухтан тюшме. РАББИ-Тааля, меним Аллам, сеннен берабердир. Сен РАББИнинъ Сарайы къурулышында керек ишлерни битирмегендже, О, сени къалдырмаз, сенден вазгечмез.


Къоркъма! Мен янынъдадырым! Дешетке къалма! Мен Алланъдырым! Мен сени къавийлештиририм, санъа ярдым этерим, онъ къолумнен санъа адалет берерим.


Мен сеннен оладжагъым. Къайда бармасанъ, эр ерде сени къорчаларым ве сени бу ерге къайтарырым. Санъа айткъанымны япмагъандже, сени къалдырмайджагъым».


‌Шунынъ ичюн сизге айтам: яшамакъ ичюн бизге аш-сув, кийинмек ичюн исе урба керек, деп къасевет этменъиз. Джанынъыз аштан, тенинъиз урбадан къыйметли дегильми?


Бунъа коре ярынки кунь акъкъында къайгъырманъыз. Озю ичюн ярынки кунь озю къайгъырыр. Эр бир куннинъ къасевети озюне етер.


Онынъ ичюн, сизинъ гуналы табиатынъызны: ороспулыкъ, пислик, ахлякъсызлыкъ, яман арзулар ве путперестликке тенъ олгъан ачкозьликни ёкъ этинъиз.


Аскерлер де ондан: – Я биз не япайыкъ? – деп сорадылар. – Зорнен параларны тутып алманъыз, ялан шаатлыкъ берменъиз, озь къазанчынъызгъа разы олунъыз, – деди Ягъя.


Меним халкъым сюрю-сюрю санъа келе, сенинъ огюнъде отурып, сёзлеринъни динълей, амма оларны беджермей. Олар тек беден истеклери акъкъында лаф этелер, тек озь файдасы ичюн иш япалар.


Козьлери ороспулыкъкъа толалар, токътамайып гуна япалар. Олар зайыф адамларны ёлдан уралар; юреклери къызгъанчлыкъны яхшы огренгенлер. Олар – лянет балаларыдыр.


О, ичкиджи ве къызматабан олмасын, лякин йымшакъ, къавгъа этмеген, акъчаны севмеген адам олсун.


Шуны билинъиз: ич бир ороспу, пис я да ачкозь адам (бойле адам – путпересттир) Месихнинъ ве Алланынъ падишалыгъында мирас алмайджакъ.


Олар къызгъанчлы олгъанындан, ялтакъ сёзлернен сизни къапкъангъа тутаджакълар, амма оларнынъ джезасы чокътан берли азыр тура, оларнынъ олюми де кеч къалмаз.


– Эм кучюги, эм буюги – эр кес арам къазанчны къыдыралар; эм пейгъамберлер, эм руханийлер – эписи алдаталар.


Темеллер бозулгъан сонъ, инсафлы адам не япаджакъ?»


Муса бу адамда яшамагъа разы олды. Сонъ о адам озь къызы Циппораны Мусагъа акъайгъа берди.


Сизинъ аранъызда ороспулыкъ, ич бир пислик я да ачкозьлик тильге биле алынмасын, чюнки сиз азиз адамларсыз.


Лякин эгер насылдыр бир адам озюни дин къардаш деп адландырса, озю исе ахлякъсыз я да къызгъанч къалса, путларгъа ибадет этип, башкъаларны яманлай, ичкиджиликнен огъраша я да башкъаларнынъ барлыгъыны басып ала берсе, язгъаныма коре, бойле адамларнен ич достлашманъыз. Шуларнен берабер аш ашаманъыз биле.


Тикенлер арасына тюшкенлер – сёзни эшиткен, амма пишкен берекет бермеген адамлар. Оларны аятынынъ къасеветлери, байлыгъы ве кейф кетирген шейлери богъалар.


аиле садыкълыгъыны бозув, ачкозьлюлик, яманлыкъ, алдав, ахлякъсызлыкъ, пахыллыкъ, куфюр сёзлер, менменлик, акъылсызлыкъ чыкъа.


Якъын адамнынъ эвини арзу этме, онынъ не апайыны, не къулуны, не хызметчи апайыны, не бугъасыны, не эшегини, не бир шейини истеме.


Оларнынъ алы беля! Олар Хаиннинъ ёлундан кетмектелер, Белам киби, акъча къапкъанына тюшелер, Къорахкъа ошап, исьян ичюн гъайып олалар.


не хырсызлар, не къызгъанчлар, не ичкиджилер, не башкъаларны яманлагъанлар, не айдутлар киреджеклер.


Олар эр тюрлю акъсызлыкъ, ороспулыкъ, ачкозьлик ве яманлыкъкъа толдылар. Олар пахыллай, ольдюре, къавгъалаша, айнеджиликнен ялан ве ошек айталар,


гъаниметнинъ арасында Шинар мемлекетининъ аджайип урбасыны, эки кило кумюш ве ярым кило агъырлыгъында бир кесек алтынны корьдим, оларны бегенип алдым. Бу шейлерни чадырымнынъ ортасында топракъта сакъладым. Кумюшни чукъурнынъ тюбюне къойдым.


ве оларгъа: – Бабанъыз энди манъа чырай сыткъаныны корем, – деди. – Лякин бабамнынъ Алласы эр вакъыт меннен эди.


РАББИ-Таалянъыз – мераметли Алладыр. О сизлерни къалдырмайджакъ, сизлерни ер юзюнден сильмейджек, баба-деделеринъизге ант этип, оларгъа берген васиетни унутмайджакъ.


Шу аляметлер ерине кельген сонъ, санъа не яхшы олып корюнсе, шуны яп. Сеннен берабер Алла оладжакъ.


ве Исраиль огъуллары арасында яшарым, халкъым Исраильни бир вакъыт къалдырмам, – деди.


Алламыз олгъан РАББИ бабаларымызнен берабер олгъаны киби, бизнен де берабер олсун, бизни къалдырмасын ве ташламасын!


Зенгинликни топламагъа замет этме, ойле тюшюнджени биле акъылынъдан чыкъар.


Кёр адамларны белли олмагъан ёлларындан алып кетеджегим, таныш олмагъан ёлларда юрсетеджегим, оглериндеки къаранлыкъны ярыкъкъа чевиреджегим, къыйыш ёлларыны догъру этеджегим. Олар ичюн япаджакъларым будыр, оларны къалдырмайджагъым.


‌Озьлеринъизге байлыкъ ер юзюнде топламанъыз. Бу ерде оны сюме ве тот боза, хырсызлар да эвинъизни басып, талайлар.


Бизни къувалайлар, амма Алла бизни къалдырмай. Адамлар бизни ерге йыкътыра, амма биз ольмеймиз.


– Не берейим санъа? – деди Лаван. – Манъа сенден бир шей керекмей, – деди Якъуп. – Айткъанымны япсанъ, мен кене сенинъ къой-эчкилеринъни бакъарым ве къорчаларым.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite