1 Мордекъай эр олып кечкен шейни бильген сонъ, озь урбаларыны йыртты, устюне чувал токъумасыны кийди, озь башына куль септи, шеэрнинъ меркезине барды ве къычырып аджджы сеснен агълап башлады.
О вакъыт мен юзюмни Рабби-Таалягъа чевирдим, чувал безинден япылгъан урбаны кийип, кульде отурдым, аштан-сувдан вазгечтим, Аллагъа ялварып, дува окъудым.
Шунынъ ичюн озюмни корьмеге козюм ёкъ, тоз ве куль ичинде тёвбе этем.
Тамар башына куль сепип, устюндеки ренкли урбаларыны йыртып, къолларыны башына къойып, агълай-агълай кетти.
О заман Давут ве онен берабер олгъанлар устюндеки урбаларыны йырттылар.
Эюп бир бардакъ парчасы алды да, куль ичине отурып, яраларыны къырып башлады.
Эльчилер Барнаба ве Павел буны эшитип, урбаларыны йырттылар ве озьлери халкънынъ арасына атылып:
– Сенинъ алынъ беля, эй, Хоразин! Сенинъ алынъ беля, эй, Бетсайда! Сизлерде олгъан аджайип шейлер Тир ве Сидон шеэрлеринде олгъан олса, олар чокътан чувал токъумасына сарылып, устьлерине куль сепип, тёвбе этер эдилер.
РАББИнинъ буюк куню якъын. О, якъын ве ашыкъып келе. РАББИнинъ куню гъамлы кунь оладжакъ. О вакъыт джесюр аскерлер биле гъамнен къычыраджакъ!
Шунынъ ичюн мен окюр-окюр агълайджагъым, чыплакъ ве ялынаякъ юреджегим, шакъал киби улуйджагъым, байкъуш киби къычыраджагъым.
Сен исе, инсан огълу, агъла! Баджакъларынъны шамарла да, къасевет ичинде оларнынъ огюнде агъла.
Мен сайлагъан ораза ойле олурмы? Алчакъгонъюлли олмагъа куню ойлеми? Башны, къамыш киби, эгмеге, чувал токъумасыны киймеге, кульде отурмагъа керекми? «РАББИ истеген ораза куню» деп, бунъа айтасынъызмы?
Онынъ ичюн айттым: «Быракъынъыз мени, аджджы-аджджы агълайым, манъа юрек бермеге ашыкъманъыз, халкъым гъайып олды да!»
Хешбон ве Элале шеэрлери къычырып агълай, оларнынъ сеси тап Яхац шеэринде эшитиле. Шунынъ ичюн Моав аскерлери де агълайлар, олар рухтан тюштилер.
О заман Эюп турды, урбасыны йыртты, сачларыны кести де, ерге тюшип, Аллагъа ибадет этти
Эр бир виляетте де, падишанынъ буюргъаны ве къануны бильдирильген эр бир ерде ехудалылар чокъ агълап башладылар, ашамакътан вазгечтилер, козь яшы тёктилер ве къычырдылар. Бир чокълары чувал токъумасы ве куль устюнде ята эдилер.
Ехошуа устюндеки урбаларыны йыртты, РАББИнинъ Сандыгъы огюнде йыкъылып, бетини ерге тийгизди ве анда акъшамгъадже ятты. Исраиль акъсакъаллары да ойле яптылар, башларына топракъ септилер.
Исав, бабасынынъ сёзлерини эшитип, буюк ве аджджы толу къыямет къопарды ве бабасына: – Бабам! Мени де багъышла, – деди.
Мен эки шаатыма къудрет береджегим, ве олар чувал безинден тикильген урбада 1 260 кунь пейгъамберлик япаджакълар.
Сарайнынъ къапусы янына барып токътады. Сарай къапуларына чувал токъумасыны кийип кирмеге мумкюн дегиль эди.
Якъуп урбаларыны йыртты, къаба токъулгъан басмадан белине къушанма япты ве чокъ куньлер девамында огълу артындан яныкълап агълады.
Буларны эшиткен Хизкия устюндеки урбаларыны йыртты, чувал токъумасындан тикильген урбаны кийип, РАББИнинъ Сарайына кетти.
О, сарай башлыгъы Эльякимни, языджы Шевнаны ве баш руханийлерни чувал токъумасындан тикильген урбаларда Амоцнынъ огълу Ешая пейгъамберге ёллады.
Къылыч темизленмек ичюн, эльге алмакъ ичюн берильди. Эм къайралгъан, эм темиз къылыч ольдюргеннинъ элине берильди.