Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Ешая 9:3 - Мукъаддес Китап

3 Я РАББИ, Сен халкъны чокълаштырдынъ, оларгъа буюк къуванч багъышладынъ. Берекет джыйгъан заманда киби, алынгъан гъаниметнен пайлашкъан вакъытта киби, халкъ Сенинъ огюнъде къувана.

Gade chapit la Kopi




Ешая 9:3
38 Referans Kwoze  

Сиз Месихни корьмеген олсанъыз да, Оны севесинъиз. Шимди Месихни корьмейип, Онъа инанасынъыз ве сёзнен анълатып олмагъан шуретли бир къуванчнен севинесинъиз


Сен миллетни чокълаштырдынъ, я РАББИ, миллетни чокълаштырдынъ. Озюнъни шерефлединъ, мемлекетнинъ четлерини кенълештирдинъ.


– Ерусалимнен берабер къуванынъыз, оны севгенлер, эпинъиз онынъ ичюн шенъленинъиз! Ерусалим ичюн агълагъанлар! Энди онен берабер къуванынъыз!


Меним яраткъанларыма эбедиен шенъленип къуванаджакъсынъыз. Бакъынъыз, Мен яраткъан Ерусалим ве халкъ шенъ ве къуванчлы оладжакълар.


РАББИ сатын алгъан адамлар къайтаджакъ, Сионгъа къуванчнен къычырып келеджек, къуванч оларнен эбедиен оладжакъ. Олар къуванч ве шенълик тападжакъ, гъам ве къасевет исе олардан узакълашаджакъ.


Мысырлы Давутны алып баргъан сонъ, иште, амалеклилер бутюн улькеге даркъалып, Фелестин ве Ехуда ерлеринде чокъ мульк тутып алгъанларына къуванып ашай-иче ве байрам эте эдилер.


Амма онъа ондан даа кучьлюси уджюм этсе ве енъсе, о ишангъан силяны тутып алыр ве басып алгъан мал-мулькюни болер.


Чокъ адамлар: «Ким бизге яхшылыкъ косьтереджек?» – дейлер. Юзюнънинъ нуру устюмизни ярыкълатсын, я РАББИ!


Раббиде олып, эр вакъыт къуванынъыз! Даа айтам: къуванынъыз!


Мен оларгъа бельги береджегим ве оларны топлайджагъым, Мен оларны сатын аладжагъым. Эвель олгъаны киби, олар чокъ сайылы оладжакъ.


Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – О куньлерде чешит тилли халкълардан олгъан он адам бир ехудалынынъ урбасы этегинден тутаджакъ ве: «Биз сизнен кетеджекмиз, чюнки Алла сизнен олгъаныны эшиттик», – дейджеклер.


– О куню чокъ халкълар РАББИге къошуладжакъ ве Меним халкъым оладжакъ. О заман Мен аранъызда яшайджагъым. О вакъыт сиз Ордуларнынъ РАББИси мени ёллагъаныны биледжексинъиз.


Руханийлер чокълашкъан сайын, Манъа къаршы гуналары да арта. Мен оларнынъ шуретини масхаралыкъкъа чевиреджегим.


РАББИ бойле дей: – Якъуп акъкъында къуванчнен йырланъыз! Халкълар башы огюнде къычырынъыз! Халкъларгъа бильдиринъиз, Раббини макътанъыз; «Я РАББИ, халкъынъны, къалгъан Исраильни къуртар!» – денъиз.


РАББИде буюк къуванч тападжагъым, Аллам ичюн джаным шенъленеджек. О манъа къуртулыш урбаларыны, инсафлыкъ урбасыны кийдирди. Киевге, руханийге киби, башыма сарыкъ къойды, бир келинни киби, ильванларнен безетти.


Масхаралыгъынъыз ичюн эки къат аладжакъсынъыз. Ашалангъаны ичюн къысметине къуванаджакълар, озь топрагъында эки къат мульк аладжакълар, шенълиги сонъсуз оладжакъ.


Шенъликнен чыкъаджакъсынъыз, тынчлыкъ-аманлыкънен сизни алып кетеджеклер, дагълар ве байырлар огюнъизде тюркю йырлайджакълар, чёльдеки эписи тереклер сизге эль чырпаджакълар.


– Эй, догъып оламагъан, баласыз къадын, къуван! Багъыр, къуванчнен къычыр, эй, догъып азап чекмеген! Къысыр къадыннынъ балалары акъайы олгъан къадыннынъ балаларындан чокътыр! – дей РАББИ.


Аджайип чечекленип къуванаджакъ, къуванчнен къычырып шенъленеджек. Ливан шурети онынъ оладжакъ, Къармел дагъларынынъ ве Шарон тегизлигининъ дюльберлиги онъа бериледжек. Олар РАББИнинъ шуретини, Алламызнынъ дюльберлигини кореджеклер.


О куню бойле дейджеклер: – Мына, бу – бизим Алламыз! Онъа ишандыкъ, ве О бизни къуртарды! Бу – РАББИдир! Биз Онъа ишандыкъ! О бизни къуртарды! Къуванып, шенъленейик!


О куню бойле дейджексинъ: – Я РАББИ! Санъа шукюрлер олсун! Сен манъа ачувлана эдинъ, амма ачувынъ ятышып, юрегимни алдынъ.


Оларнынъ огъулларыны коктеки йылдызлар киби чокъ эттинъ, оларнынъ баба-деделерине бермеге ант эткен топракъкъа оларны кирсеттинъ.


Эй, падишалар, динъленъиз, укюмдарлар, эшитинъиз! Мен йырлайджагъым, РАББИге йырлайджагъым! Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИге чалгъы чаладжагъым!


Бойледже, о шеэрде буюк къуванч бар эди.


халкъларны буюк япар, оларны да ёкъ этер, халкъларны чокълаштырыр, оларны да алып кетер,


Къулларым шенъленеджеклер, сизлер исе масхара оладжакъсынъыз, къулларым юрек къуванчнен йырлайджакълар, сизлер исе юрек сыкъынтысындан къычыраджакъсынъыз, рухунъызнынъ эзильгенинден агълайджакъсынъыз.


Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз. Мен сизни Мысыр топрагъындан алып чыкъардым, къуллукътан къуртардым, боюндырыгъынъызны парладым, сизге баш эгмейип кетмеге ёл бердим.


Учь юз аскер борулар чалгъанда, РАББИ ойле япты ки, ордудаки кишилер силяларыны бир-бирлерине къаршы догъурттылар. Оларнынъ ордусы Церера тарафкъа тап Бет-Шиттагъа къадар къачып барды. Озен янына, Таббат янындаки Авел-Мехолагъа къадар къачып кеттилер.


Зевах ве Цалмунна къачып кеттилер. Гидон оларнынъ пешинден къувалап, эки мидьян падишасыны, эм Зевах, эм Цалмуннаны якъалады ве оларнынъ бутюн ордусыны шашырды.


Цур-Оревде мидьянлыларны ургъаны киби, Ордуларнынъ РАББИси Ашшурны да къамчынен ураджакъ. Мысырда япкъаны киби, О, буюк сувлар устюнден таягъыны котереджек.


РАББИ яман адамларнынъ таягъыны къырды, кучьлюлернинъ акимиетини йыкъты.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite