4 Онъа бойле айт: Мукъайт ве раат ол! Къоркъма, юрегинъ сызламасын! Рецин ве арамлыларнынъ гъазабы, эм де Ремальяхунынъ огълунынъ гъазабы – эки янгъан кусевден тютюн кибидир.
Къоркъакъларгъа: – Бир шейден къоркъмайып, къатты олунъыз, Бакъынъыз, Алланъыз келе! – айтынъыз. – О джезалайджакъ, эр кеснинъ къазангъанына коре береджек. О келеджек ве сизлерни къуртараджакъ.
РАББИден сабырнен къуртулыш беклемек – яхшыдыр!
РАББИ-ТААЛЯ, Исраильнинъ Азизи бойле деди: – Эгер сиз къайтсанъыз ве тынч олсанъыз, джанларынъызны къуртарырсынъыз; раат олып, Раббиге ишансанъыз, кучьлю олурсынъыз. Амма сизлер истемединъиз:
«Динъле, Исраиль! Сиз бугунь душманларынъызгъа къаршы дженк этмеге чыкъасынъыз. Юреклеринъизге къоркъу кирмесин. Къоркъманъыз, теляшланманъыз, олар ичюн дешет тюбюне къалманъыз.
– Сиз якъын дженк шаматасыны ве узакъ дженк акъкъында хаберлерни эшитирсиз. Амма къоркъманъыз: ойле олмакъ керек. Лякин бу даа сонъу дегиль.
РАББИнинъ Мелеги Къабаатлайыджыгъа: – Къабаатлайыджы, РАББИ сени сёгсюн! Ерусалимни сайлагъан РАББИ сени сёгсюн! О адам атештен чыкъарылгъан яры янгъан одун парчасы киби заваллы дегильми? – деди.
Сизлер бу кере дженклешмейджексинъиз. Келинъиз ве еринъизде турып, РАББИ сизге ёллайджакъ къуртулышкъа бакъынъыз. Эй, Ехуда ве Ерусалим! Къоркъманъыз ве къалтыраманъыз. Ярын оларгъа къаршы чыкъынъыз. РАББИ сизнен!»
– Содом ве Гомора шеэрлерини насыл йыкъкъаны киби, Мен, Алла, сизинъ шеэрлеринъизни де бойле йыкътым. Сагъ къалгъанларынъыз атештен чыкъарылгъан кусев киби олдынъыз, лякин сиз Манъа къайтмадынъыз, – дей РАББИ.
Мысырлылар ич бир ярдым этмез, шунынъ ичюн Мен оларгъа: «Чокъ лаф эте, бир шей этмей», – айттым.
Шунынъ ичюн Ордуларнынъ РАББИ-ТААЛЯсы бойле дей: – Эй, Сионда яшагъан халкъым! Ашшурдан къоркъманъыз! О, эвельден Мысыр киби, сени таякънен урар, сопасыны санъа къаршы котерир.
– Бала «бабам» ве «анам» айтмагъа огренмезден эвель, Дамаскнынъ байлыгъыны ве Самариенинъ гъаниметини Ашшур падишасынынъ огюне алып кетиреджеклер.
Дамаск шеэри – Арамнынъ баш шеэри, Дамаскнынъ башы исе – Рецин. Алтмыш беш йыл кечкен сонъ, Эфраим деген халкъ ер юзюнде олмайджакъ.
Давут Шаулгъа: – Бу себептен кимсенинъ джесарети тюшмесин. Мен, сенинъ къулунъ, барарым да, шу фелестинлинен дженклеширим, – деди.
Беденини ольдюрип, джаныны исе ольдюрип оламагъанлардан къоркъманъыз. Амма джаныны да, беденини де джеэннемде гъайып этмеге кучю еткен Алладан къоркъунъыз.
– Къоркъма, Якъуп-къурт, Исраиль акъайлары! Санъа Мен ярдым этеджегим, – дей РАББИ, сени сатын алгъан Исраильнинъ Азизи.
Уззиянынъ торуны, Ётамнынъ огълу Ахаз Ехудада падишалыкъ эткенде, Арамнынъ падишасы Рецин Исраильнинъ падишасынен Ремальяхунынъ огълу Пекъахнен берабер Ерусалимге къаршы чыкътылар. Олар шеэрни запт этмеге истедилер, амма запт этип оламадылар.
Эфраимнинъ баш шеэри – Самарие шеэри, Самариенинъ башы исе – Ремальяхунынъ огълудыр. Иманынъызда къатты турмасанъыз, гъайып оладжакъсынъыз».
Ешая оларгъа бойле деди: – Эфендинъизге айтынъыз: «РАББИ бойле дей: Сен эшиткен шейлерден, Ашшур падишасынынъ хызметчилери Мени сёгип айткъан сёзлеринден къоркъма.
Азарья Ехудада 52-нджи йыл падишалыкъ эткенде, Ремальяху огълу Пекъах Исраильнинъ падишасы олды. О, йигирми йыл девамында Самарие шеэринде падишалыкъ этти.
– Бу халкъ яваш акъкъан Шилоах озенининъ сувларына хор бакъкъаны, лякин Рецинге ве Ремальяхунынъ огълуна къувангъаны ичюн,
Руянынъ ерине келеджек вакъты даа кельмеди. О, сонънынъ келеджегини бильдире ве ялан дегиль. Эгер кечикип кельген дайын олса биле, эписи бир бекле, – о, мытлакъа оладжакъ.