1 Уззия падишанынъ ольген йылында, юдже ве юксельтильген тахтнынъ устюнде отургъан Раббини корьдим. Урбасынынъ этеклери бутюн Сарай бою тёшеле эди.
Ешая буны айткъанда, Месихнинъ шуретини корип, Онынъ акъкъында айта эди.
Алланынъ Шуретинден ве Онынъ Къудретинден Сарай тютюнге толды. Еди мелекнинъ еди белясы битмегендже, ич кимсе Сарайгъа кирип оламады.
Мен бакъкъанда, тахтлар къоюлды, ве эвель-эзельден Бар Олгъан ерине отурды. Урбалары – къар киби беяз, башындаки сачлар – юнь киби ап-акъ эди. Тахты – атеш ялыны, копчеклери – къызгъын атеш кибидир.
Эй, денъиз, санъа не олды да, къачасынъ? Иордан, не ичюн артынъа къайтасынъ?
Инсан Огълу шурети ичинде эписи мелеклеринен берабер кельгенде, Озюнинъ шуретли падиша тахтына отураджакъ.
Ич кимсе ич бир вакъыт Алланы корьмеген; тек Бабасына энъ якъын, бирден-бир Алла, О, Озю Оны танытты.
РАББИ бойле дей: – Коклер – тахтым, ер юзю – аякъларыма таяма. Меним ичюн эвни къайда къураджакъсынъыз? Раатланмагъа ерим не ерде оладжакъ?
Яхшылыгъым ичюн яманлыкъ этелер, севгиме къаршы нефрет берелер.
Шу ань мен Рухнынъ тесиринде къалдым. Бакъсам, кокте бир тахт ве Тахтта Отургъанны корьдим.
Енъеджек адамгъа Меннен берабер тахтымда отурмагъа ер берерим. Чюнки Мен де енъип, Бабамнен берабер Онынъ тахтында отурдым.
Халкъларнынъ мырзалары топландылар, Ибраимнинъ Алласынынъ халкъына къошулдылар, чюнки ер юзюнинъ къалкъанлары Алланынъкидир! О, юксек котерильгендир!
Тахтта Отургъаннынъ онъ къолунда ичи де, тышы да язылгъан, еди печатнен басылгъан бир бурулгъан кягъытны корьдим.
Олюмсизликнинъ Саиби тек Одыр; О, якъынлашылмаз ярыкъта булуна, Оны ич бир адам корьмеген эм де корип оламай. Онынъ урьмети ве къудрети эбедийдир! Амин.
Микъая джевап берип: – РАББИнинъ сёзлерини динъле! Мен Озь тахтында отургъан РАББИни корьдим. Бутюн коклернинъ ордусы Онынъ сагъ ве сол тарафында турмакъта эди.
Юдже, Юксельген, эбедий Яшагъан, Ады Азиз олгъан дей ки: – Юксек ве мукъаддес ерде яшайым, лякин тёвбе эткенлернен ве алчакъгонъюллилернен олам. Алчакъгонъюллилернинъ рухларыны джанландыраджагъым, тёвбе эткенлернинъ джанларыны тирильтеджегим.
Уззия, Ётам, Ахаз ве Хизкия Ехудада падишалыкъ эткенде, Амоцнынъ огълу Ешая Ехуда ве Ерусалим акъкъында бойле руяларны корьди.
Мен онен юзьме-юзь лакъырды этем, кинаенен дегиль, ачыкъ сёзлернен онен лаф этем. О, РАББИнинъ сыфатыны коре. Насыл олды да, сизлер къулум Мусаны сёгмектен къоркъмадынъыз?
йигирми дёрт акъсакъал Тахтта Отургъаннынъ алдында ерге йыкъыла, эбедиен Яшагъаннынъ Адына ибадет эте ве озь таджларыны Алланынъ тахты огюне ташлап, бойле дей эдилер:
Мен бакътым ве Керувларнынъ башы устюндеки къуббенинъ устюнде лазуриттен ясалгъан тахткъа ошагъан бир шейни корьдим.
30-ынджы йылы, дёртюнджи айынынъ бешинджи кунюнде мен Кевар озенининъ ялысында сюргюн этильгенлернинъ арасында эдим. О вакъыт коклер ачылды, ве мен Алладан кельген руяларны корьдим.
О куню бойле дейджексинъиз: – РАББИни макътанъыз! Адыны чагъырынъыз! Япкъан ишлери акъкъында халкъларгъа хабер этинъиз! Ады юдже олгъаныны акъылларына кетиринъиз!
Олар дагъ ве къаяларгъа: – Устюмизге авдарылынъыз, Тахтта Отургъандан ве Къозунынъ гъазабындан бизни сакъланъыз!
Азарья кечинип, баба-деделерине къошулды ве Давут Шеэринде бабаларынынъ къабринде дефн этильди. Онынъ ерине огълу Ётам падиша олды.
Къозу келип, бурулгъан кягъытны Тахтта Отургъаннынъ онъ къолундан алды.
Тахтта Отургъаннынъ къыяфети яшма ве къырмызы сердолик къыйметли ташлары киби нур сачты. Тахтнынъ этрафында зумрут киби парлакъ кок къушагъы бар эди.
Айванлар Тахтта Отургъан Алланы, эбедий Яшагъанны шуретлеп ве шерефлеп шукюр эткенлеринен,
Сонъ буюк бир беяз тахтны ве Тахтта Отургъанны корьдим. Онынъ огюнден ер ве кок ёкъ олды ве бир даа пейда олмады.
Сонъ Микъая бойле деди: – РАББИнинъ сёзлерини динъленъиз! Мен Озь тахтында отургъан РАББИни корьдим. Коклернинъ бутюн ордусы Онынъ сагъ ве сол тарафында турмакъта эди.
РАББИнинъ Шурети Керувларнынъ устюнден котерилип, Эвнинъ босагъасына кечти. Булут Эвни толдурды, ве азбарда РАББИнинъ Шурети парылдап башлады.
Мен, къулунъ, сеннен, эфендим, насыл лаф этейим? Мен такъаттан кесильдим, нефесим токътады, – дедим.
Сонъ Муса, Харун, Надав, Авиху ве Исраильнинъ етмиш акъсакъалы байыргъа котерильдилер ве
Сенинъ акъкъынъда къулакънен эшиткен эдим, шимди исе козьлеримнен Сени корьдим.