2 Азиз шеэринде яшайсыз, Исраильнинъ Алласына ишанасыз. Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИсидир.
Шеэрнинъ башлыкълары къапар алып, суд этелер, руханийлери парагъа огретелер, пейгъамберлери акъчагъа фал бакъалар. Айны заманда олар РАББИге таяналар, «РАББИ бизим арамызда, башымызгъа бир беля тюшмейджек», – дейлер.
Мына, сизлер озюнъизге «еудий» дейсинъиз, Къанунгъа таянасынъыз, Алланен макътанып юресинъиз.
Котериль, эй, Сион, котериль! Къудретли ол! Эй, азиз шеэр Ерусалим! Дюльбер урбаларынъны кий! Эндиден сонъ сюннет этильмеген, арам олгъан ич кимсе къапуларынъдан кирмейджек!
О куню сагъ къалгъан исраиллилер, Якъупнынъ къуртулгъан эвлятлары, оларны ургъангъа таянмайджакъ, амма РАББИге, Исраильнинъ Азизине, джан-юректен ишанаджакълар.
Олар къабирлеринден чыкъып, Иса тирильген сонъ мукъаддес шеэрге кирдилер ве чокъ адамларгъа корюндилер.
– Бизим адымыздан РАББИге ялвар. Вавилон падишасы Невукъаднеццар бизге къаршы дженк этмеге кельди. Бельки РАББИ бизлерге насылдыр, Онынъ аджайип шейлерине ошагъан, бир шей яратыр да, Невукъаднеццар бизден чекилир, – дедилер.
Ким бу китаптаки пейгъамберлик сёзлеринден бир шейни алып ташласа, Алла ондан бу китапта язылгъан яшайыш терегинден ашамагъа ве мукъаддес шеэрде яшамагъа акъкъыны алып ташлайджакъ.
Мен мукъаддес шеэрни, янъы Ерусалимни корьдим. Киеви алдына безенип чыкъаяткъан келин киби, шеэр коктен, Алланынъ огюнден эне эди.
Лякин Сарайнынъ тышкъы азбарыны къалдыр, оны ольчеме; о ер башкъа халкъларгъа берильген. Олар къыркъ эки ай ичинде азиз шеэрни хорлайджакълар.
Сонъ Шейтан Исаны Ерусалимге, мукъаддес шеэрге кетирди, Алланынъ Сарайы тёпесине къойып,
Сенинъ халкъынъа ве азиз Ерусалим шеэринъе 70 кере еди йыл берильди. Бу вакъыт сонъуна акъсызлыкълар битеджек, гуналар кесиледжек, къабаатлар ичюн одеме этиледжек, эбедий акъикъат тикленеджек, руялар ве пейгъамберликлер беджериледжек ве азизлернинъ Азизи ягънен сюртюледжек.
Якъупнынъ пайы исе оларгъа ошамаз; Алла эр шейни яратты, ве Исраиль – Онынъ шахсий халкъы. Алланынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИсидир.
Не ичюн сизни яраткъанны, коклерни кергенни, ер юзюне темель къойгъан РАББИни унутасынъыз? Не ичюн сизни ёкъ этмеге азырлангъан залымнынъ ачувындан даима, эр кунь къоркъып отурасынъыз? Къана, не ерде залымнынъ ачувы?
Бизни сатын алгъан – Ордуларнынъ РАББИси, Онынъ Ады – Исраильнинъ Азизи.
Дувам алдынъа етип барсын, меним фигъаныма къулакъ ас!
Баш чалгъыджы ичюн. Къорах огъулларынынъ зебуры.
Мукъаддес шеэриндеки яшагъан левийлилер – эписи оларакъ 284 адам.
Халкънынъ башлыкълары Ерусалимде яшай эдилер. Къалгъан халкъ исе джереп чекти, ве джерепке коре халкънынъ онда бир къысмы мукъаддес шеэрге Ерусалимге яшамагъа кетти, башкъа докъуз къысмы исе озь шеэрлеринде къалдылар.
Микъа: – Шимди мен билем ки, РАББИ манъа эйилик япар, чюнки эвимде левийли руханий бардыр! – деди.
Онынъ ичюн, Мысырда яшагъан эписи ехудалылар, РАББИнинъ сёзюни динъленъиз: Мына, буюк Адымнен ант этем, – дей РАББИ. – Эндиден сонъ бутюн Мысыр топрагъында ич бир ехудалы Адымны айтмайджакъ, «РАББИ-ТААЛЯнен ант этем!» – деп ант этмейджек.
Мен – РАББИ, сенинъ Алланъ; Мен денъизни далгъалатам, ве далгъалары гудюрдей. Меним Адым – Ордуларнынъ РАББИсидир.