2 Давалашмаз О ве къычырмаз, сокъакъларда кимсе Онынъ сесини эшитмез.
Алланынъ къулуна къавгъалашмагъа мумкюн дегиль. Аксине, Алланынъ къулу эписинен мераметли, огретмеге азыр, сабырлы олмакъ керек.
Фериселер Исагъа: – Алланынъ Падишалыгъы не вакъыт келеджек? – деген суальни бердилер. Иса оларгъа джевап берип: – Алланынъ Падишалыгъы козьге корюнип кельмейджек.
Мен буюргъан шейлерни бойнунъызгъа алып, Манъа бойсунынъыз ве Менден огренинъиз, чюнки Мен йымшакъ ве алчакъгонъюллим. Сонъ джанларынъыз раат олур.
Оны яманлай эдилер, О исе джевап берип, ич кимсени яманламай эди. О, азап чеккенде, ич кимсени къоркъузмай эди, лякин эр шейни адалетли суд эткен Алланынъ къолуна бере эди.
Эй, Сион къызы, чокъ къуван! Къуванчтан къычыр, эй, Ерусалим къызы! Мына, сенинъ падишанъ санъа келе! О, къабаатсыз. О, къуртарув бере. О, алчакъгонъюлли, эшек устюнде, эшек баласы устюнде отура!
– Мына – къулум! Мен оны сайладым ве онъа ярдым этем! О – джанымнынъ чырагъыдыр. Онъа Озь Рухумны бердим; О, халкъларгъа адалетликни илян этер.
О, чатлакъ къамышны къопармаз, тютеп тургъан фитильни сёндюрмез, акъикъатнен адалетликни илян этер.