3 – Раббининъ ёлуны азырланъыз, бакъымсыз ерлерде Алламыз кечеджек ёлны тюм-тюз этинъиз! – деп къычыра сахрада бир сес.
– Мына, Мен хаберджимни ёллайым. О, Меним огюмде ёлны азырлайджакъ. О вакъыт сиз къыдыргъан Рабби апансыздан Озь Сарайына келеджек. Сиз истеген васиет хаберджиси шимди келеята, – дей Ордуларнынъ РАББИси.
Ешая пейгъамбернинъ айткъаны киби, Ягъя шай деди: – Раббининъ кечеджек ёлуны тюм-тюз этинъиз, – деп, сахрада бир сес къычыра. Мен бу сес олам.
Рабби дей: – Джыйыштырынъыз, темизленъиз, ёлны тегизленъиз, халкъымнынъ ёлундан юрмеге кедер эткен балабан ташларны ве чёплюкни алынъыз.
Бакъынъыз, янъы бир шей япаджагъым! Мына-мына пейда оладжакъ, аджеба буны да бильмеге истемейсинъиз? Мен сахрада ёл япаджагъым, бакъымсыз ерлерде озенлер акъызаджагъым.
Анда буюк бир ёл оладжакъ, о ёл «Азиз Ёл» деп адланаджакъ. Арам адамлар андан юралмайджакъ, о, тек Алланынъ ёлундан кеткенлер ичюн оладжакъ. Бу ёлдан кеткен, акъылсыз олса да, ёлуны шашырмайджакъ.
Бутюн дагъларны ёлгъа чевиреджегим, ёлларым котериледжек.
Мен фигъан котерип, болдурдым, тамагъым къуруп къалды. Алланы беклей-беклей, козьлерим зайыфлашты.
– Эписи вадийлер толдурылсынлар, байырлар ве дагълар алчакъ этильсинлер. Къыйыш ёллар догъру олсунлар, чукъурлы ёлчыкълар тегиз этильсинлер!