16 Я РАББИ! Сени сыкъынты вакътында къыдырдылар, башларына джеза тюшкенде, Санъа явашчыкътан ялвардылар.
Сонъра Мен кетип, ериме къайтаджагъым. Олар озь къабаатларыны танып, Мени къыдырмагъандже, Мен еримде къаладжагъым.
Къанун бозгъанларгъа Сенинъ ёлларынъны огретеджегим, ве гунакярлар Санъа къайтып келеджеклер.
Мен кимни севсем, оны сёгем ве джезалайым. Шунынъ ичюн гъайретли ол ве тёвбе эт.
Олар тёшеклеринде агълагъанда, джан-юректен Менден ярдым сорамай. Отьмек ве шарап ичюн топланалар, Менден исе узакълашалар.
Къаранлыкъта турып, токътамайып, геджелери къычыр; Раббининъ огюнде юрегинъни бошат; къолларынъны Онъа узат, эр сокъакъ башында ачлыкътан ольген балаларынънынъ джанлары ичюн ялвар.
Сен Ливан дагъларында яшайсынъ, юванъны кедр тереклеринде къурасынъ! Догъгъан къадыннынъ дерди киби азап башынъа тюшкенинде, не де аджыныкълы алгъа къаладжакъсынъ!
Олар келип, бойле дедилер: – Хизкия шойле дей: «Бу кунь – сыкъынты, джеза ве масхаралыкъ куню. Балаларнынъ догъаджакъ вакъты кельди, амма догъурмагъа кучь ёкъ.
Къулунънен давагъа кирме, чюнки яшагъанлардан ич бириси Сенинъ алдынъда акъланмаз.
Олар къартайгъанда да, чокъ мейва берерлер, тазе ве ешиль олурлар,
О вакъыт мен Алланынъ къурбан ерине, мени чокъ къувандыргъан Аллама бараджагъым. Санъа сантыр чаладжагъым, эй, Алла, меним Аллам!
Ханна джевап берип: – Ёкъ, эфендим, мен сархош дегилим! Мен – юрегинде буюк къайгъы олгъан къадыным. Шарап ве башкъа бир ички ичмедим, РАББИге джанымны якъкъан шейлерни айта эдим.
Халкъ Мусагъа келип: – Бизлер РАББИге ве санъа къаршы айткъанымыз ичюн гуна къазандыкъ. РАББИге дува эт, О бизден йыланларны алсын, – деди. Муса халкъ ичюн дува этти.
Олар терекке: «Сен бабамсынъ», ташкъа: «Сен мени догъурдынъ», – дейлер. Манъа юзьлерини дегиль, аркъаларыны чевирдилер. Амма башларына беля тюшкенде, олар: «Тур да, бизни къуртар», – деп ялварырлар.
Исраиллилер РАББИге: – Биз гуна яптыкъ! Бизге не япмагъа истесенъ, яп, тек шимди къуртар, – дедилер.
РАББИ – Озь халкъынынъ къудретидир; Озь сайлагъан падишаны О, къорчалар ве къуртарыр!
эшиткен ве бильгенлеримизни ве бабаларымыз бизге айткъанларыны.
Мени чагъырып, Манъа дувалар этеджексинъиз, Мен де сизлерни эшитирим.