1 Денъиз ялысындаки сахра акъкъында пейгъамберлик. Негев ериндеки боран киби, о, сахра тарафындан, къоркъунчлы топракътан келе.
– Онынъ топрагъыны кирпилерге береджегим, батакълыкъкъа чевиреджегим, орталыкъны йыкъаджагъым, сипиркинен киби сипиреджегим, – дей Ордуларнынъ РАББИси.
Денъиз Вавилонны басты, къабаргъан далгъалар оны къаплады.
Амоцнынъ огълу Ешаянынъ Вавилон акъкъында айткъан пейгъамберлиги.
О заман РАББИ оларнынъ устюнде корюнеджек, Онынъ окъу, йылдырым киби, ураджакъ. РАББИ-Тааля бору чаладжакъ ве дженюп буранларында адымлайджакъ.
Дамаск акъкъында пейгъамберлик. – Иште, Дамаск шеэрлер сырасындан чыкъаджакъ ве бир оба таш оладжакъ.
Сонъ-сонъунда дженюп падишасы онен дженк этеджек. Шималь падишасы дженк арабаларынен, атлыларынен, бир чокъ гемилеринен, боран киби, онъа къаршы чыкъаджакъ ве, сув ташкъыны киби, виляетлерини басаджакъ ве олардан кечеджек.
Халкъларнынъ арасында энъ къоркъунчлы олгъан ябанджылар оны кесип, дагъларгъа аттылар. Онынъ даллары эписи вадийлерге йыкъылып тюшти, пытакълары сынып, эписи дерелерге авдарылды. Ер юзюндеки бутюн халкълар онынъ талдасы тюбюнден чыкъып, оны ташлап кеттилер.
Мен оны ве онынъ халкъыны – халкъларнынъ энъ къоркъунчлысыны – мемлекетни ёкъ этмек ичюн алып келеджегим. Олар Мысыргъа къаршы къылыч котереджеклер ве мемлекетни олюлерге толдураджакълар.
Дженюптен боран къопар, шимальден – къатты сувукъ.
Окълары сюйрю, яйларынынъ эписи тартылгъан, атларынынъ туякълары чакъмакъташ киби, арабаларнынъ копчеклери де – къасыргъа киби, пек тез айланалар.
Апансыздан мен кучьлю ель шимальден кельгенини, яшын яшынлагъаныны ве буюктен-буюк булутны алып кетиргенини корьдим. Булут нурлар ичинде эди.
Сен бутюн ордунънен берабер ве башкъа халкъларынънен берабер боран киби котериледжексинъ, булут киби ерни къапатып келеджексинъ.
Гъазабым къайнагъан куню Мен, Ордуларнынъ РАББИси, коклерни о къадар чокъ сарсытаджагъым ки, ер юзю еринден къыбырдайджакъ.
РАББИ Якъупны аджыйджакъ, кене Исраильни сайлайджакъ, оларны топракъларында ерлештиреджек. Башкъа халкълар оларгъа къошуладжакъ, Якъупнынъ эвине япышаджакълар.
Булутларнынъ тёпесине котериледжегим, Юдже Алла киби оладжагъым», – деп тюшюндинъ.
– Эй, Вавилон къызы, тюш ашагъы, ерге отур! Эй, къасдийлилернинъ къызы, тахт ёкъ, топракъкъа отур! Эндиден сонъ санъа: «Назик, салтанатлы», – демейджеклер.
РАББИ бойле дей: – Бакъынъыз! Мен Вавилонгъа ве Лев-Камайгъа къаршы ёкъ этиджи ельни котереджегим.
Бизни яманлагъанларда, утана эдик; ябанджылар РАББИ Эвининъ азиз ерлерине киргенде, масхаралыкъ бетлеримизни къаплады.