3 Эй, дюньяда яшагъан эр кес! Эй, ер юзюнде ерлешкенлер! Дагъларда байракъ котерильгенини кореджексинъиз, бору чалгъаныны динълейджексинъиз.
РАББИ узакътаки халкъларгъа хабер береджек, дюньянынъ четинде яшагъанларны сызгъырып чагъыраджакъ. Иште, олар тез ве якъын арада келеджеклер.
Я РАББИ! Сен къолунъны юкъары котердинъ, амма олар корьмейлер. Сен халкъынъны севгенинъни корип, утанаджакълар, атешинъ душманларынъны ашап битиреджек.
Сизинъ козьлеринъиз бахтлы, чюнки олар корелер. Къулакъларынъыз да бахтлы, чюнки эшителер.
Къулагъы барлар буны эшитсинлер!
О заман РАББИ оларнынъ устюнде корюнеджек, Онынъ окъу, йылдырым киби, ураджакъ. РАББИ-Тааля бору чаладжакъ ве дженюп буранларында адымлайджакъ.
РАББИ шеэрни чагъыра. Сенинъ Адынъдан къоркъмагъа – акъыллы шейдир. Къолунда падишанынъ акимиети олгъанны ве шу акимиетни онъа берген Биревнинъ сёзлерини динъленъиз.
Эй, дагълар ве ернинъ сарсылмаз темеллери! РАББИнинъ къабаатлавыны эшитинъиз, – РАББИ Озь халкъынен, Исраильнен давалаша.
Ах, топракъ, топракъ, топракъ! РАББИнинъ сёзюни динъле!
Дагълардаки буюк шамата – буюк бир халкънынъ сеси кибидир; миллетлернинъ падишалыкълары берабер топлашты. Ордуларнынъ РАББИси озь ордусыны козьден кечире.
Чыплакъ бир дагъ устюнде байракъ котеринъиз! Сесинъизни котерип, къолларынъызнен ишмар этинъиз, мырзаларнынъ къапуларына кирсинлер.
О куню РАББИ сызгъырыр ве Мысыр дерьясындан чибинлерни, эм де Ашшур топрагъында яшагъан балкъуртларны чагъырыр.
Эй, коклер, динъленъиз! Эй, ер юзю, къулакъ ас! РАББИ бойле дей: – Мен огъулларымны тербиелеп осьтюрдим, олар исе Манъа къаршы чыкътылар.
Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ зебуры.
Къоркъудан олар таянгъан аркъа-къая йыкъыладжакъ, байракъларны корип, башлыкъларынынъ отьлери патлайджакъ, – дей РАББИ. Онынъ атеши – Сион дагъында, оджагъы – Ерусалимде яна.
РАББИ-ТААЛЯ бойле дей: – Бакъынъыз! Мен къолумны миллетлерге котереджегим, халкъларгъа байрагъымны юксельтеджегим. Олар огъулларынъны къолларында кетиреджек, къызларынъны омузларында ташыйджакълар.
Ер юзюнде байракъны котеринъиз! Халкълар арасында боразан чалынъыз! Вавилонгъа къаршы дженк этмек ичюн халкъларны айырып элялланъыз. Онъа къаршы Арарат, Минний ве Ашкеназ падишалыкъларыны чагъырынъыз, онъа къаршы бир ёлбашчыны къоюнъыз, къоркъунчлы сарынчкъа киби, атларны топланъыз.
– Эй, халкъларнынъ эписи, эшитинъиз! Дюнья ве дюньяда яшагъан эр ким, къулакъ асынъыз! РАББИ-ТААЛЯ сизлерге къаршы шаат олсун, Рабби Озюнинъ Мукъаддес Сарайындан шаатлыкъ берсин!
Миллетлерге хабер этип, байракъ котереджек, сюргюн этильген исраиллилерни топлайджакъ, ер юзюнинъ дёрт тарафында дагъылгъан ехудалыларны джыяджакъ.