5 Падишанынъ укюмети севги ве яхшылыкънен къавий оладжакъ; тахтнынъ устюнде, Давутнынъ чадырында ишанчлы Суд Этиджи отураджакъ, адалетни къыдыраджакъ, усталыкънен суд этеджек.
Онъа акимиет, урьмет ве падишалыкъ берильди. Бутюн халкълар, миллетлер ве тиллер онъа ибадет эттилер. Онынъ акимиети – ич битмейджек эбедий бир акимиеттир, ве падишалыгъы – ич йыкъылмайджакъ бир падишалыкътыр.
Топал халкъымны сагъ къалдыраджагъым, узакъларгъа сюргюн этильгенлерни кучьлю халкъкъа чевиреджегим. Шу куньден башлап, РАББИ оларгъа Сион дагъындан омюрбилля падишалыкъ япаджакъ.
О вакъыт Юдже Алла Озь азиз халкъына падишалыкъ япмагъа кучюни береджек, ве олар бутюн ер юзюндеки падишалыкъларнынъ устюнде акимиетнен ве улулыкънен падишалыкъ этеджек. Онынъ падишалыгъы эбедий оладжакъ, ве бутюн акимиетлер онъа бойсунып хызмет этеджеклер.
Эй, Сион къызы, чокъ къуван! Къуванчтан къычыр, эй, Ерусалим къызы! Мына, сенинъ падишанъ санъа келе! О, къабаатсыз. О, къуртарув бере. О, алчакъгонъюлли, эшек устюнде, эшек баласы устюнде отура!
Мерамет ве садыкълыкъ падишаны къорчалай, акъикъатнен о, таджыны тута.
Сенинъ сюляленъ ве падишалыгъынъ эбедиен Меним огюмде къыбырдамай тураджакъ, тахтынъ да эбедиен къаладжакъ», – дей.
– О куню йыкъыкъ эвге ошагъан Давутнынъ падишалыгъыны Мен янъыдан тиклейджегим, диварларыны тюзетеджегим, йыкъылгъан ерлерни янъыдан къураджагъым, оны эски замандаки киби япаджагъым.
Мына, Мен оны халкъларгъа шаат эттим, миллетлерге буюргъан ёлбашчы яптым.
Эгер падиша ёкъсулларнынъ давасыны акъикъатлы чезсе, онынъ тахты эбедий олур.
Къапуларына шукюр этип киринъиз, азбарларына макътавлар айтып киринъиз! Шуретленъиз Оны, Адыны алгъышланъыз!
Алламыз олгъан РАББИни юксельтинъиз, азиз дагъында Онъа ибадет этинъиз, чюнки Алламыз олгъан РАББИ мукъаддестир!
Саба бизни буюк севгинъе тойдур, ве биз бутюн омрюмиз севинчнен къычырып къуванырмыз!
Сен улусынъ, аджайип шейлер япасынъ. Ялынъыз Сен – Алласынъ.
Хизкия падиша бутюн Ехудада бойле япты. О, Алласы РАББИнинъ огюнде яхшы, догъру ве адалетли шейлер япты.
Сенден разы олгъан, сени Исраиль тахтына отурткъан Алланъ олгъан РАББИге чокътан-чокъ шукюрлер олсун! Исраильге олгъан эбедий севгиси ичюн РАББИ сени укюмдарлыкъ этмек ве акъкъикъатны къорчаламакъ ичюн падиша этти!
Исраиль Алласы, Исраильнинъ Къаясы манъа деди: Адамларгъа адалетли падишалыкъ япкъан адам, Алладан къоркъып падишалыкъ япкъан адам –
Давут къаледе ерлешти ве онъа «Давут Шеэри» деген ад къойды. Миллодан башлап, о чевре-четини къурды.
РАББИ – бизим Суд Этиджимиз, РАББИ – Къанун Бериджимиз, РАББИ – бизим Падишамыз, О – бизим Къуртарыджымыз!