Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Ешая 11:4 - Мукъаддес Китап

4 Фукъарелерни адалетнен суд этеджек, ер юзюнде эзиетленгенлернинъ ишлеринде догърулыкънен къарар чыкъараджакъ. Таякънен ургъан киби, дюньяны сёзлеринен ураджакъ, яман адамларны агъызнынъ айткъанларынен ольдюреджек.

Gade chapit la Kopi




Ешая 11:4
50 Referans Kwoze  

Сонъ къанунсыз ишлер япкъан пейда оладжакъ, лякин Рабби Иса келип, Озюнинъ нефесинен оны ольдюреджек, корюнишинен онынъ къуветини ёкъ этеджек.


Онынъ агъзындан бир кескин къылыч чыкъып тура; онен О, халкъларны ура. Демир таягъынен О, оларгъа падишалыкъ япа, Къудретли Алланынъ атешли гъазабыны душманларынынъ башларына тюшюре. Юзюм сыкъкъан ерден чыкъкъан шарап киби, оларнынъ устюне гъазабы акъа.


О, бабаларнынъ юреклерини балаларына, балаларынынъ юреклерини бабаларына чевиреджек. Ёкъса Мен келип, топракъны къаргъайджагъым ве ёкъ этеджегим.


Алла уфюрер ве оларны гъайып этер, гъазабы эсер, ве олар ёкъ олур.


Не де бахтлыдыр ювашлар. Оларгъа ер юзю мирас оладжакъ!


Устюмде РАББИ-ТААЛЯнынъ Руху булуна; РАББИ мени ягънен сюртип, алчакъгонъюллилерге хайырлы хабер этмеге чагъырды, юреклери къырылгъанларгъа шифа бермеге, эсирлерге – азатлыкъ акъкъында, зинданда яткъанларгъа – къуртулыш акъкъында айтмагъа,


Аранъызда акъыллы ве анълагъан адамлар бармы? Олар, алчакъгонъюлликнен ве анълавнен япылгъан яхшы арекетлерини ве ишлерини косьтерсинлер.


йымшакълыкъ ве озюни къолда тутув. Буларгъа къаршы ич бир къанун ёкъ.


– О куньлерде, о заманда Мен Давутнынъ эвлядыны, Инсафлы Пытакъны юксельтеджегим. О, ер юзюнде адалетнен ве догърулыкънен суд этеджек.


Къурбан атеши чокътан азырланды, падишаны терен чукъурдаки буюк атеш беклей. Атешинде одуны пек чокъ. РАББИнинъ уфюрмеси, янгъан кукюрт киби, оны туташтыраджакъ.


Падишалыкъ эткенине ве акимиети тюбюнде аманлыкъ-тынчлыкъкъа сонъ олмайджакъ. Давутнынъ тахтындан эбедиен падишалыкъ этип, адалетнен ве догърулыкънен падишалыкъны пекитеджек ве къавийлештиреджек. Буларнынъ эписи – гъайрет ве буюк севгинен япылгъан Ордулар РАББИсининъ ишидир.


Демир таякънен халкъларны тар-мар этеджексинъ, чёльмекчининъ бардагъыны киби, оларны парчалайджакъсынъ», – деди.


Шунынъ ичюн тёвбе эт! Буны япмасанъ, Мен тезден алдынъа барып, Озь агъзымдаки къылычнен оларгъа къаршы дженк этерим.


Онъ къолунда О, еди йылдызны тута, агъзындан эки тарафлы кескин къылыч чыкъып тура эди. Онынъ бети бутюн кучюнен парылдагъан кунеш киби эди.


ич кимсени яманламасынлар, къавгъа этмесинлер, лякин юваш олсун ве эписи адамларгъа бутюн алчакъгонъюллиликни косьтерсинлер.


Бакъынъыз, Падиша адалетли падишалыкъ этеджек, башлыкълар догърулыкънен суд этеджек.


Алчакъгонъюллилер РАББИде кене къуванаджакъ, фукъарелер Исраильнинъ Азизине шенъленеджеклер.


Падишанынъ укюмети севги ве яхшылыкънен къавий оладжакъ; тахтнынъ устюнде, Давутнынъ чадырында ишанчлы Суд Этиджи отураджакъ, адалетни къыдыраджакъ, усталыкънен суд этеджек.


Ондан сонъ кок ачылып, мына, бир беяз ат тургъаныны корьдим. Атлынынъ Ады Ишанчлы ве Акъикъий эди. О, адалетли суд ве дженк эте.


Мен, Павел, сизинъ аранъызда юваш, сизден узакъта исе джесюр олып, шимди сизлерге Месихнинъ алчакъгонъюллиги ве йымшакълыгъынен мураджаат этем.


‌Саул, Раббининъ шегиртлерине олюм джезасыны истеп, ачувнен нефес алып эп юре эди. Баш руханийнинъ алдына барып,


Кёрлар корелер, топаллар юрелер, лепра хасталыгъына огърагъанлар элялланып тедавийленелер, сагъырлар эшителер, олюлер тирилелер ве фукъарелер Къуванчлы Хаберни эшителер.


Эй, ер юзюнде яшагъан эписи алчакъгонъюллилер, РАББИнинъ къарарларыны беджерген адамлар! РАББИни къыдырынъыз! Акъикъатны къыдырынъыз, РАББИнинъ огюнде боюн эгинъиз! Бельки РАББИнинъ гъазабы кунюнде О, сизни сакълар.


шишманлады ве семирдилер, яманлыкъ япмагъа уста олдылар, оксюзнинъ давасыны адалетсиз суд этип, арам къазанч алалар, фукъарелернинъ ишини адалетнен чезмейлер.


РАББИ Озь халкъынынъ башлыкъларынен ве акъсакъалларынен давалашаджакъ: «Сиз юзюм багъларыны боздынъыз, эвлеринъиз ёкъсуллардан тартып алынгъан шейлерге толу.


Эйилик япмагъа огренинъиз, адалет къыдырынъыз, залымны джезаланъыз, етимни къорчаланъыз, тул апайнынъ тарафыны тутунъыз.


РАББИнинъ ишлери буюктир, оларда зевкъ тапкъанларнынъ эписи оларны огренелер.


РАББИнинъ Къануны мукеммельдир, о, джангъа кучь бере. РАББИнинъ шаатлыгъы догърудыр, о, саде адамгъа акъыл бере.


Давут бутюн Исраильге падишалыкъ япты, озюнинъ бутюн халкъыны акълы суд этти.


Мен дюньяны – яманлыкъ ичюн, яман адамларны – акъсыз япкъанлары ичюн джезалайджагъым, къопайларнынъ гъурурыны ёкъ этеджегим, макътангъан залымларны ашалайджагъым.


О заман энъ ёкъсуллар, яйладаки къойлар киби, тойып ашайджакълар, фукъарелер къоркъмайып юкълайджакълар. Сенинъ союнъны исе ачлыкътан ольдюреджегим, сагъ къалгъанларынъыз биле оледжек.


Гъариплер шеэрни аякъларнен таптайлар, фукъарелер анда юрелер.


Нефеси – адамнынъ богъазына къадар котерильген сув ташкъыны киби, электен унны кечирген киби, О, халкъларны сынап джезалайджакъ; халкъларнынъ агъызларына ёлны адаштырыджы агъызлыкъны такъаджакъ.


РАББИнинъ сесинден Ашшур къалтырайджакъ, таякънен уруладжакъ.


Алчакъ адамнынъ да арекетлери яман, къара ишлерни япмагъа ниетлене; фукъаре акълы олса да, оны яланларнен ёкъ эте.


РАББИ – бизим Суд Этиджимиз, РАББИ – Къанун Бериджимиз, РАББИ – бизим Падишамыз, О – бизим Къуртарыджымыз!


РАББИ уфюргенинен, от къуруй, чечек тюше; керчектен де, инсанлыкъ откъа ошай.


Агъзымны кескин къылыч киби япты, мени Озь къолунен къорчалады, мени кескин бир окъкъа чевирди, Озь окълугъына сакълады.


Къаранлыкътан къуртулмайджакъ, атеш онынъ филислерини къурутаджакъ, ель эсип, оны ёкъ этеджек.


Алла мерамет эйлемекни унуткъанмы, шефкъатыны гъазап къапладымы?» Сэла


РАББИ миллетлерни суд этеджек ве чокъ халкъларны къабаатлайджакъ. Адамлар къылычларындан сабан тишлерини дёгеджек, мызракъларындан юзюм кесмек ичюн пычакълар япаджакъ. Бир даа халкъ халкъкъа къаршы къылыч котермейджек, энди дженк этмеге огренмейджек.


Бунынъ ичюн Мен оларны пейгъамберлер ярдымынен парчалай эдим, агъзымдан чыкъкъан сёзлернен ольдюре эдим. Меним къарарларым – саба ярыгъыдыр.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite