Шунынъ ичюн, эй, Исраиль халкъы, Мен сизлерни суд этеджегим, эр биринъизни япкъан ишинъизге коре суд этеджегим, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Тёвбе этинъиз! Къабаатларынъыз сизни ёлдан урмасынлар деп, эписи акъсызлыкъларынъыздан вазгечинъиз.
Падиша яс тутаджакъ, мырзаларны къоркъу басаджакъ, мемлекет халкъынынъ эллери титрейджек. Мен оларны япкъан ишлерине коре джезалайджагъым, суд эткенлерине коре оларны суд этеджегим. О заман Мен РАББИ олгъанымны билирлер.
Алла Нухкъа: – Мен ер юзюндеки эр бир тири джанны ёкъ этерим. Эр бир тири джан ер юзюни акъсызлыкъкъа толдурды. Мен оларны ве оларнен берабер ер юзюни де ёкъ этерим, – деди.
О, менден: – Амос, сен не коресинъ? – деп сорады. – Бир сепет пишкен мейваны, – деп джевап къайтардым мен. О заман РАББИ манъа: – Исраиль халкъымнынъ сонъу кельди. Бир даа оларны багъышламайджагъым, – деди.