1 – Инсан огълу, бир кирпич алып, огюнъе къой да, онынъ устюнде Ерусалим шеэрининъ ресимини яп.
– Ер юзюндеки эписи халкълардан Мен тек сизни сайладым. Шунынъ ичюн къабаатларынъыз ичюн сизни джезалайджагъым.
Мен пейгъамберлернен лаф эттим, Мен Озюм чокъ руя оларгъа косьтердим, пейгъамберлернен кинаели икяелерни айттым.
– Къурулгъан кунюнден башлап бугуньгедже бу шеэр Мени ачувландыра ве гъазапландыра эди, шунынъ ичюн Мен ондан юзюмни чевиреджегим.
Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Тереклерини кесинъиз, Ерусалимге къаршы уджюм обаларыны япынъыз. Бу шеэр джезаланаджакъ, ичи эр тюрлю зорбалыкъкъа толу.
– Сен исе, инсан огълу, Вавилон падишасынынъ къылычы кельсин деп, эки ёлны бельгиле. Экиси де бир мемлекетте башласын. Ёл шеэрге бурулгъан ерде бир косьтергич къой.