Ехезкель 2:3 - Мукъаддес Китап

³ О, манъа бойле деди: – Инсан огълу! Мен сени Исраильнинъ огъулларына, Манъа къаршы чыкъкъан халкъкъа йиберем. Бугуньге къадар оларнынъ озьлери де, баба-деделери де Манъа къаршы чыкъып, гуна япалар.

Ехезкель 2:3 Referans Kwoze

Йирмея 3:25

Утанч ичинде ятамыз, масхаралыгъымыз бизни къаплай; биз ве деделеримиз яшлыгъымыздан бу куньге къадар РАББИнинъ, Алламызнынъ огюнде гуна япа эдик, РАББИнинъ, Алламызнынъ сесине къулакъ асмай эдик.

Къануннынъ текрары 9:24

Мен сизни бильген куньден башлап, сиз РАББИге къаршы чыкъа эдинъиз.

Римлилерге 10:15

Хабер этмеге ёлланылмасалар, насыл хабер этеджеклер? Язылгъаны киби, хайырлы хаберни кетиргеннинъ келюви не къадар хоштыр!

Фаалиет 7:51

Эй, энъсеси къаткъанлар! Юреги ве къулакълары сюннет олмагъанлар! Бабаларынъыз киби сизлер де эр вакъыт Мукъаддес Рухкъа къаршы чыкъасынъыз.

Йирмея 44:21

– Ехуда шеэрлеринде ве Ерусалимнинъ сокъакъларында сизлер, баба-деделеринъиз, падишаларынъыз, башлыкъларынъыз ве мемлекетнинъ халкъы къокъулы отларны якъа эдинъиз. РАББИ акъылында къокъулы отларны якъкъанларынъызны тутты, акъылына олар кельдилер! – деди.

Йирмея 36:2

– Озюнъе бир бурулгъан кягъыт ал да, анда Исраиль, Ехуда ве эписи халкълар акъкъында эписи айткъан сёзлеримни, Ёшиянынъ куньлеринден, Мен сеннен лаф этип башлагъан кунюнден бу куньгедже айткъанларымны яз.

Йирмея 7:2

– РАББИнинъ Эви къапусында турып, буны беян эт: Эй, Ехуданынъ бутюн халкъы, РАББИге ибадет этмеге бу къапулардан кирген адамлар! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!

Йирмея 1:7

РАББИ исе: – «Мен пек яшым» деме, – деди манъа. – Сени кимге ёлласам, эр кеске бараджакъсынъ, санъа бутюн буюргъанларымны айтаджакъсынъ.

Зебур 106:28

Беляда РАББИни чагъырдылар, ве О, оларны азапларындан къуртарды.

Нехемья 9:26

Лякин олар инатланды ве Санъа къаршы баш котерди, Сенинъ Къанунынъны четке ташладылар, Санъа къайтмагъа чагъыргъан пейгъамберлеринъни ольдюрдилер ве акъаретлеген шейлер айттылар.

Узеир 9:7

Бабаларымызнынъ заманындан берли бугуньгедже буюк къабаатларымыз ичинде яшаймыз. Япкъан гуналарымыз ичюн озюмиз де, падишаларымыз да, руханийлеримиз де башкъа мемлекетлернинъ падишаларына берильдик; бизни къылычнен ольдюрдилер, эсир алдылар, чайпадылар, масхара эттилер, бугунь де бу алда оламыз.

Къануннынъ текрары 9:27

Ибраим, Исхакъ ве Якъуп къулларынъны унутма. Бу халкънынъ инатлыгъына, яманлыгъына ве гуналарына бакъма.

Сайылар 20:10

Муса ве Харун джемаатны къаянынъ огюнде топладылар, ве Муса оларгъа: – Динъленъиз, исьянджылар! Бу къаядан сизге сув чыкъарайыкъмы? – деди.

Ехезкель 17:12

– Бу инат халкъкъа бойле айт: «Бунынъ манасыны анъламайсызмы?» Оларгъа айт: Мына, Вавилон падишасы Ерусалимге кельди ве Ерусалимнинъ падишасыны ве башлыкъларыны эсир алды, оларны озюне, Вавилонгъа алып кетти.

Ехезкель 24:3

Бу инат халкъкъа шу икяени айтып бер. Оларгъа айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Къазанны алып къой, ичине сув толдур.

Ехезкель 40:4

Адам манъа: – Инсан огълу! Козьлеринънен бакъ ве къулакъларынънен динъле, – деди. – Санъа косьтереджек шейлерге дикъкъат эт, сени мында, мен санъа эр шейни косьтерейим деп, кетирдилер. Бутюн корьгенлеринъни Исраиль халкъына айтып береджексинъ.

Амос 7:15

Лякин РАББИ мени къой-эчкилерден алды ве манъа: «Бар, Меним халкъыма Исраильге пейгъамберлик эт», – деди.

4 Падишалар 17:14

Амма олар динълемедилер, РАББИ олгъан Алласына иман этмеген бабалары киби, инат олдылар.

4 Падишалар 17:15

Онынъ къарарларындан вазгечтилер ве Алла оларнынъ бабаларына берген васиетини ред эттилер, О, ачкъан шаатлыкъларыны да ред эттилер, бош путларнынъ пешинден кетип, озьлери бош олдылар. РАББИ оларгъа къомшу миллетлернинъ япкъанларыны япмагъа ясакъ этсе де, олар шуны эп бир яптылар.

Ешая 30:1

– Инат огъулларнынъ башларына беля! – дей РАББИ. – Олар Менден сорамайып, ниетлерини беджерелер, Менден рухланмайып, башкъаларнен бирлешелер, гунагъа гуна къошалар.

Йирмея 44:20

О заман Йирмея бутюн халкъкъа, акъай-апайларгъа, бойле шейлер айткъан эписи адамларгъа:

Малакий 3:7

Деделеринъизнинъ куньлеринден башлап, сиз Меним низамнамелеримден чекильдинъиз ве оларны беджермединъиз. Манъа къайтынъыз, Мен де сизге къайтарым, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Сиз исе: «Насыл къайтайыкъ?» – деп сорарсыз.