21 Месихтен къоркъып, бири-биринъизге бойсунынъыз.
Тек озюнъизни тюшюнип, бош шурет къазанмакъ ичюн ич бир шей япманъыз, амма алчакъгонъюлли олып, башкъаларны озюнъизден юкъары сайынъыз.
Иманлылар джемиети Месихке насыл бойсунса, апайлар да эр шейде озь акъайларына бойле бойсунсынлар.
Апайлар, Раббиге киби, акъайларынъызгъа бойсунынъыз.
Яшлар, акъсакъалларны динъленъиз. Эпинъиз бири-биринъизге алчакъгонъюллик косьтеринъиз. Алла къопайларгъа къаршы чыкъа, алчакъгонъюллилерге исе эйилик япа.
Озь башлыкъларынъызгъа бойсунынъыз ве оларнынъ сёзюни динъленъиз. Олар юкъламайып джанларынъызны бакъалар ве бунынъ акъкъында джевап береджеклер. Эгер оларны динълесенъиз, олар озь ишини инъильдеп дегиль, къуванчнен беджереджек. Ёкъса, сизлерге файдасы олмаз.
Эписи адамларны урьмет этинъиз, иманлы агъа-къардашларынъызны севинъиз, Алладан къоркъунъыз, падишагъа сайгъы косьтеринъиз.
Къорантасына яхшы башлыкъ олгъан, балалары урьмет эткен ве сёзюни туткъан адам олсун.
Агъа-къардашлар, сизлер азатлыкъкъа чагъырылгъан эдинъиз. Тек бу азатлыкъ беден истеклерини беджереджегине себеп олмасын, лякин бири-биринъизге севгинен хызмет этинъиз.
Къадын тынч олсун, онъа айтылгъан лафны динълесин ве огренсин.
бойле адамларгъа, оларнынъ ярдымджыларына ве чокъ чалышкъан эр бир инсангъа бойсунынъыз.
Огълум, РАББИден ве падишадан къоркъ, фикирлерини тез денъиштирген адамларнен берабер олма.
Менден эвель олгъан виляет башлыкълары исе халкъкъа юк эдилер, 40 кумюш берги алып, бундан гъайры ашлыкъ ве шарап ала эдилер. Оларнынъ хызметчилери биле халкъкъа башчылыкъ япа эдилер. Амма мен, Алладан къоркъып, бойле япмадым.
Шунынъ ичюн РАББИден къоркъунъыз, сиз япкъан ишинъизде дикъкъат этинъиз. Алламыз РАББИде адалетсизлик, экиюзьлюлик ве къапар алмакъ деген шей ёкъ.
Рабби ичюн эр бир инсаний тертипке бойсунынъыз: падишагъа, чюнки о, устюн акимиеттир,
Севимли дин къардашларым, Алладан бойле буюк сёзлерни алгъан сонъ, беденимизни ве рухумызны арам эткен эр бир шейден озюмизни темизлейик, Алладан къоркъып, бутюнлей азиз олайыкъ.
Сонъ мен: – Япкъанынъыз яхшы шей дегиль. Душманларымыз олгъан башкъа халкълар сизни масхара этмесин деп, Алламыздан къоркъып яшамакъ керек дегильсизми? – дедим.
Бутюн башлыкълар, кучьлю аскерлер, Давутнынъ башкъа огъуллары да Сулейман падишагъа бойсундылар.
РАББИнинъ Мелеги онъа: – Саибенъе къайт да, онынъ япкъанларына сабыр эт, – деди.
Раббиден къоркъмакъ не олгъаныны билип, биз Ондан къоркъмагъа башкъа адамларны да огретемиз. Алла бизим не олгъанымызны яхшы биле. Мен ишанам ки, сизинъ виджданынъызда сиз де бизни билесинъиз.