16 озь вакътынъызны бошуна кечирменъиз, чюнки биз яшаяткъан куньлер – яман куньлер.
Фырсаттан файдаланынъыз, инанмагъанларнен акъылнен арекет этинъиз.
Шунынъ ичюн акъыллы адам бойле вакъыт агъзыны ачмаз, чюнки заман ямандыр.
Иса оларгъа деди: – Даа къыскъа бир вакъыт ичинде ярыкъ сизнен оладжакъ. Къаранлыкъ сизни басмасын деп, ярыкъта юрюнъиз. Къаранлыкъта юрген адам къаерге кетеяткъаныны бильмей.
Шу себептен, Алланынъ бутюн силяларыны алынъыз. О вакъыт сиз яман куньде къаршылыкъ косьтерип оладжакъсынъыз ве къолунъыздан кельгенини япып, къатты тураджакъсынъыз.
Шунынъ ичюн, даа вакътымыз олгъанда, эписине ве эр шейден эвель озюмизнинъ иман аркъадашларымызгъа яхшылыкъ япайыкъ.
Агъыр куньлер кельмезден, «Оларда бир къуванч ёкъ», – дейджек йыллар башынъа тюшмезден, кунеш, ай, ярыкъ ве йылдызлар сёнмезден, ягъмур артындан янъы булутлар кельмезден, яшлыгъынъда Яратыджынъны акъылынъда тут.
Бундан гъайры, вакъыт не олгъаныны билинъиз. Энди сизге юкъудан уянмакъ вакъты кельди. Биз иман эткен вакъыткъа коре, шимдики вакъытта къуртулышымыз якъынджадыр.
Къолунъдан эписи кельгенлеринъни бутюн кучь-къуветинъе коре яп, чюнки сен кетеджек олюлернинъ дюньясында не иш, не макъсат, не бильги, не де икмет бар.
Иса Месих, Алланынъ ве Бабамызнынъ истегенине коре, бизни шимдики яман замандан къуртарайым деп, Озюни бизим гуналарымыз ичюн берди.
Шимдики агъыр вазиет себебинден, адамгъа эвельки алында къалмакъ яхшыдыр, деп тюшюнем.
Мен къабаатымны бойнума алдым, гунам ичюн пешман этем.
аманлыкъ берген Къуванчлы Хаберни даркъатмакъ ичюн, аякъларынъызгъа азырлыкъ аякъкъапыны кийинъиз.
Сенде олгъанындан еди, атта секиз адамгъа пай айырып бер, чюнки ер юзюнде насыл беля оладжагъындан хаберинъ ёкъ.
– Кунь даа ярыгъа етмеди, айванларны топламагъа вакъыт кельмеди, – деди Якъуп чобанларгъа. – Къой-эчкилерге сув беринъиз де, барып отлатынъыз.
– Ачыкъ-айдын билем ки, вакъыт созмагъа истейсинъиз, чюнки сёзюм къатты олгъаныны коресинъиз.
Онъа ошап, эки бинъ алгъаны да эки бинъ къоша.