24 ве сиз, догърулыкънен ве азиз акъикъатнен Аллагъа коре яратылгъан янъы адамнынъ табиатыны алмакъ керексинъиз.
Демек, Месихке инангъан адам – янъы яратылгъан инсандыр. Эски олгъаны ёкъ олды, энди янъы олгъаны пейда олды.
Биз – Онынъ япкъанымыз, хайырлы ишлер япмакъ ичюн, Иса Месихте янъыдан яратылгъанмыз. Алла бизге бу ишлерни эвельден азырлап къойды.
Эр биринъиз Месихнинъ табиатыны алдынъыз. Беденлеринъизни бакъкъанынъызда, беден истеклери сизге падишалыкъ этмесинлер.
Шейтаннынъ айнеджиликлерине къаршы турмакъ ичюн, Алланынъ бутюн силяларыны алынъыз.
Биз сувгъа батырылып, олюлерден тирильген Месих киби олып, Месихнен берабер ольген киби оламыз ве тирилип, янъыдан яшап башлаймыз.
Биз эпимиз ачыкъ бетнен Раббининъ шуретине бакъамыз, оны, кузьгю киби, косьтеремиз ве шуретимизни чокълаштырып, Раббининъ Рухунен Онъа ошап денъишемиз.
Шунынъ ичюн биз рухтан тюшмеймиз. Корюнген беденимиз къартайса да, ички рухумыз кунь-куньден къуветлене.
Гедже кечеята, куньдюз якъынлашты. Шунынъ ичюн къаранлыкъ ишлеринден вазгечип, ярыкъ силяларыны алайыкъ.
Бизни эр бир гунадан къуртармакъ, яхшы ишлерни гъайретнен япкъан темиз сайлангъан халкъны Озюне азырламакъ ичюн, О, Озюни бизим ичюн къурбан кетирди.
ве янъы догъгъан балалар киби, темиз рухий сютни истенъиз. Сонъ Рабби эйилигининъ леззетини билип, оседжексинъиз ве къуртулышкъа иришеджексинъиз.
Эвельден белли олгъан адамларны Алла Огълунынъ къыяфетине ошатмагъа чокътан берли къарар чыкъарды. Бойлеликнен, Огълу биринджи олып, чокъ къардашларынынъ Агъасы олды.
Оларны акъикъат кучюнен азиз эт. Сенинъ Сёзюнъ – акъикъаттыр.
Сюннетнинъ де, сюннетсизликнинъ де ич бир къыймети ёкъ, тек янъыдан яратылгъан инсан олмакъ керек.
Сизлер эпинъиз сувгъа батырылып чыкъкъанда, Месихке къошулдынъыз, ве эр биринъиз Месихнинъ табиатыны алдынъыз.
Котериль, эй, Сион, котериль! Къудретли ол! Эй, азиз шеэр Ерусалим! Дюльбер урбаларынъны кий! Эндиден сонъ сюннет этильмеген, арам олгъан ич кимсе къапуларынъдан кирмейджек!
Чюрюйджек беден чюрюмейджек беденге чевирильмек керек, ве оледжек беден ольмейджек беденге чевирильмек керектир.
Акъикъатны урба киби кие эдим, адалетлик манъа чалма киби эди.
О, Озь беденинде душманлыкъны четке ташлады, эмирлернен ве низамнамелернен Къанунны ёкъ этти. Барышыкъ тюзгенинен, О, экисинден Онынъ Озюнде бир янъы адамны яратты
Устюне бир зырх киби, догърулыкъны кийди, Озь башына башлыкъ киби, къуртарувны къойды. Акътыман урбасыны кийди, гъазапнен, япынджанен киби, устюни къаплады.
Эр кеснен муаббет яшамагъа ве азиз олмагъа тырышынъыз. Азиз олмагъан ич кимсе Раббини корьмез.
Огъул акъкъында исе бойле айтыла: «Эй, Алла, Сенинъ тахтынъ эбедийдир; догърулыкънен падишалыкъ япасынъ.
Мына, Адемнинъ эвлятлары акъкъында ривает. Алла адамны яраткъанда, оны Аллагъа ошатып ясады.
Энди исе, бизни багълап тургъан Къануннынъ огюнде олип, ондан къуртулдыкъ ве эвельки киби Къанун арифине дегиль, Рухнынъ ярдымынен янъы ёлунда Аллагъа хызмет этмеге имкян алдыкъ.
Бу дюньягъа уйманъыз, амма, акъылынъыз янъы олгъан сайын, денъишинъиз ве Алланынъ яхшы, гузель ве къусурсыз истегенини сынап анъланъыз.
О, бизге къыйметли ве улу ваделерни багъышлады. Бойлеликнен, яман истеклер себептен дюньяда булунгъан бозукълыкътан къачкъан сонъ, сиз оларнынъ ярдымынен Алланынъ табиатына къошулмагъа имкян алдынъыз.