4 Икметлининъ юреги – матем эвинде, ахмакънынъ юреги исе – шенълик эвиндедир.
Падишанынъ байрамларында башлыкълар шараптан хасталана. Падиша исе макътанчакъларнен анълаша.
О геджеси де къасдийлилернинъ падишасы Белшаццар ольдюрильди,
Вавилоннынъ башлыкъларыны, акъыллы адамларыны, виляет башлыкъларыны, акимлерини ве аскерлерини сархош этерим де, эбедий юкъугъа даладжакълар ве бир даа уянмайджакълар, – дей Падиша, Онынъ Ады – Ордулар РАББИсидир!
Амма олар къызышкъанларында, Мен оларгъа байрам япып, эписини сархош этеджегим. Олар кейфленип, эбедий юкъугъа даладжакълар ве уянмайджакълар, – дей РАББИ.
Юрегим ойнай, къоркъудан къалтырайым, эвель сабырсызлыкънен беклеген гедже шимди мени дешет тюбюнде къалдыра.
Уйле вакътында ёлгъа чыкътылар. Бен-Хадад онъа ярдым эткен 32 падишанен берабер ичип, зиль сархош олды.
Авишалом йигитлерине: – Бакъынъыз, Амнон шарап ичип, тавланып башлагъанда, мен сизге: «Амнонны ольдюринъиз», – деп буюрарым. О вакъыт къоркъмайып, оны ольдюринъиз. Бу – меним сизге эмирим. Джесюр ве джесаретли олунъыз, – деп буюрды.
Мысырлы Давутны алып баргъан сонъ, иште, амалеклилер бутюн улькеге даркъалып, Фелестин ве Ехуда ерлеринде чокъ мульк тутып алгъанларына къуванып ашай-иче ве байрам эте эдилер.
Авигаил Навалгъа къайтып кельди, бакъса, онынъ эвинде, падишанынъ эвинде киби, той кете, Навал шенълене, зиль сархош. Шунынъ ичюн Авигаил онъа сабагъадже бир шей айтмады.
Олар сыкъ тикенлик ичинде къарышып къаладжакълар, сархош олгъандже шарап ичеджеклер. Оларнынъ эписи, къуру тобан киби, янып кетеджек.
Озь-озюме: «Къана, мен озюмни бахыт ве шенъликнен сынап бакъайым», – дедим. Амма бу да бош иш олгъаныны анъладым.
Кедер кулькюден яхшыдыр, бет-сымадаки гъам юрек ичюн яхшы.
Икметли адамнынъ тенбиесини динълемек ахмакъларнынъ тюркюлерини динълемектен яхшыдыр.