10 Козьлерим не истесе, оны ала эдим, юрегиме де ич бир шенъликте ред этмей эдим, юрегим эписи япкъан ишлериме къувана эди, бу, эписи ишлеримден олгъан къысметим эди.
Бутюн бош яшайышынънынъ девамында севимли апайынънен берабер зевкъ сюр. Ер юзюнде бутюн бош куньлеринъде оны санъа Алла берди. Бу – ер юзюнде чеккен заметлеринънинъ ве яшайышынънынъ къысметидир.
Эгер Алла адамгъа мал-мульк ве байлыкъ берип, оларнен файдаланмагъа, озь пайыны алмагъа, эм де эткен заметлеринден зевкъ алмагъа имкян берсе, бу – Алладан бахшыштыр.
Алла адамгъа эм байлыкъ, эм мал-мульк, эм шурет бере, джаны ичюн эр бир истегинде бир аджет ёкъ. Амма бунынъ эписинен Алла онъа къулланмагъа имкян бермей, ве эписи ят адамгъа къала. Бу – бош шей ве аджджы бир белядыр!
Мен даа буны корьдим: адамгъа ашап-ичмеге ве Алла берген бутюн омрю девамында ер юзюнде эткен заметлеринден разы олмагъа – хош ве яхшыдыр, чюнки будыр онынъ къысмети.
Сонъ мен шенъликни макътадым, чюнки ер юзюнде адамлар ичюн ашап-ичип шенъленмектен яхшы шей ёкъ. Бу – Алла онъа ер юзюнде берген омрю девамында эткен заметлерининъ махсулыдыр.