10 РАББИ-Таалямызнынъ сёзюне къулакъ асмадыкъ, къуллары пейгъамберлер ярдымынен бизге берген къанунларгъа коре яшамадыкъ.
Къулларынъ пейгъамберлер Сенинъ Адынъдан падишаларымызгъа, башлыкъларымызгъа, деделеримизге, мемлекеттеки бутюн халкъкъа айткъан олса да, биз оларны динълемедик.
Исраиллилер РАББИ-Таалянынъ сёзлерини динълемеген ве Онынъ васиетини бозгъан, РАББИнинъ къулу Мусанынъ эмирлерине бойсунмайып, оларны беджермеген эдилер.
Эски заманларда Алла бир къач кере тюрлю ёлларнен баба-деделеримизге Озь истеклерини пейгъамберлернинъ ярдымынен бильдире эди.
Олар келип, топракънынъ сабылары олдылар, амма Сенинъ сёзюнъни динълемедилер, Къанунынъа коре арекет этмедилер, Сен оларгъа буюргъан шейлерни беджермедилер, ве Сен бутюн бу беляларны башларына тюшюрдинъ.
айт оларгъа: «Деделеринъиз Мени ташладылар, – дей РАББИ, – башкъа аллаларнынъ артындан кеттилер, оларгъа хызмет этип, ибадет эттилер. Олар Мени ташладылар, Къанунымны беджермедилер.