16 Мен Улай дерьясынынъ тарафындан кельген сесни эшиттим: – Джебраиль! Бу руянынъ манасыны онъа анълат!
Алтынджы ай кельгенде, Алла Джебраиль мелекни Галилеяда ерлешкен Назарет шеэрине,
Мелек онъа шойле джевап берди: – Мен – Алланынъ огюнде тургъан Джебраилим. О, мени сеннен лаф этмек ве бу къуванчлы хаберни санъа бильдирмек ичюн ёллады.
Руямда мен Элам виляетиндеки Шушан къалесинде, Улай дерьясы янында эдим.
– Мен, Иса, иманлылар джемиетлериме бу хаберни айтмагъа сизге Озь мелегимни ёлладым. Мен – Давутнынъ тамырым ве несилим, ярыкъ танъ йылдызым.
Мелеклернинъ эписи – тек хызмет эткен рухлардыр, олар къуртулышны аладжакъ адамларгъа хызмет этмек ичюн ёлланылгъандыр.
Бир сес онъа: – Пётр, тур да, сой ве аша! – деди.
Саулнынъ ёл аркъадашлары сесни эшитип, лякин ич кимсени корьмейип, къатып къалдылар.
О, онъа бойле деди: – Тез-тез кетип, бу огълангъа бойле айт: «Адам чокълугъы ве айванларынынъ номайлыгъы себебинден Ерусалим диварсыз оладжакъ ве бутюн чевре-четни басып аладжакъ».
– Эфендим, олар недир? – деп сорадым мен. Меннен лаф эткен Мелек: – Олар не олгъаныны санъа косьтереджегим, – деди.
Лякин башта Акъикъат китабында нелер язылгъаныны санъа бильдиреджегим. Оларгъа къаршы турмакъ ичюн башлыгъынъыз Микъаильден гъайры манъа къол тутаджакъ ёкъ.
Шимди исе сонъки куньлерде халкъынънен не оладжагъыны санъа бильдирмеге кельдим. Сен корьген руя келеджек куньлер акъкъындадыр.
Меннен лаф эткен ким олгъаныны корьмек ичюн, артыма айландым ве айлангъанымнен еди алтын лампат таягъыны корьдим.
Мен анда тургъанларнынъ бирине якъынлаштым ве бутюн буларнынъ керчек манасыны сорадым. О да манъа руянынъ манасыны анълатты: