7 Янъгъыз мен, Даниял, буны корьдим. Янымда олгъан адамлар исе ич бир шейни корьмеди, амма олар пек къоркътылар ве сакъланмагъа къачтылар.
Саулнынъ ёл аркъадашлары сесни эшитип, лякин ич кимсени корьмейип, къатып къалдылар.
Ёлдашларым нурны корьген олсалар да, манъа айтылгъан сёзлерни эшитмедилер.
– Мен Сенинъ багъча бойлап юргенинъни эшиттим ве, чыплакъ олгъаным ичюн, къоркъып сакъландым, – деп джевап къайтарды адам.
Олар корьген шей о къадар къоркъунчлы эди ки, Муса озю: «Мен пек къоркъып къалтырайым», – деди.
РАББИнинъ гъазабындан ве шуретли буюклигинден къоркъып, къаяларгъа кет, ер тюбюнде сакълан.
– Инсан огълу! Отьмекни ашагъанда къалтыра, сувны ичкенде, гъамнен титре!
– Адамлар Меним козьлеримден гизли ерге сакъланып олурмы? – дей РАББИ. – Мен коклернен ерни толдурмайыммы? – дей РАББИ.