Сен дуванъны башлагъанынънен, сени пек севгени ичюн, Алла санъа хабер ёллады, ве мен оны бильдирмеге кельдим. Сёзге дикъкъат эт ве руянынъ фаркъына бар.
Пётр айланып, оларнынъ пешинден Исанынъ севимли шегирти кельгенини корьди. Эвельден бу шегирт акъшамлыкъ ашагъанда, Исанынъ кокрегине башыны къойып: «Рабби, Сени ким сатаджакъ?» – деп сорагъан эди.
Амма РАББИ дей: «Шимди къуветли ол, Зеруббавел! Сен де, Ехоцадакънынъ огълу Ехошуа, баш руханий, къуветли ол! Бу ернинъ бутюн халкъы, къуветли олунъыз ве ишке башланъыз! Мен сизлернен!» Бу – Ордулар РАББИсининъ сёзлери.