10 Сонъ манъа бир къол токъунды, мени котерди, ве мен тизлеримнен къолларымда турдым.
Оны корьгенимнен, аякълары астына олю киби йыкъылдым. О, онъ къолуны устюме къойып, бойле деди: – Къоркъма! Мен Биринджи ве Сонъкидирим.
Сонъ РАББИ къолуны узатып, агъзыма тийдирди ве манъа: – Иште, агъзынъа сёзлеримни къойдым, – деди.
О меннен лаф эткенде, мен эсимни джойып, бетимнен ерге ята эдим. Лякин о манъа токъунып, мени аякъкъа турсатты
Инсангъа ошагъан бирев кене манъа тийип, мени къуветлендирди
Амма адам огълуна ошагъан бири дудакъларыма тийди, ве мен агъзымны ачып, лаф этип башладым. Къаршымда тургъангъа: – Эфендим! Мен корьген шей мени пек эеджанландырды, ве мен такъаттан кесильдим.
даа дувамны окъугъанымда, къарарнен акъшам къурбаны саатында, эвель руямда корьген, адамгъа ошагъан Джебраиль тез учып кельди ве манъа токъунды.