5 – Бунынъ ичюн РАББИ, бабаларынынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы санъа корюнгенине инансынлар.
РАББИ Мусагъа: – Мен сеннен лакъырды эткенимни халкъ эшитсин ве санъа эбедиен инансын деп, Мен санъа къою булутта келирим, – деди. Сонъ Муса РАББИнинъ сёзлерини халкъкъа бильдирди.
Алла Мусагъа даа бойле деди: – Исраиль огъулларына айт: Мени сизге РАББИ, бабаларынъызнынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы ёллады. Бу – эбедиен Меним Адым. Мени несильден несильге бойле деп акъылларында тутарлар, – айт.
Якъуп Юсуфкъа бойле деди: – Ханаан топрагъында, Лузда манъа Къудретли Алла корюнди ве мени багъышлады.
Исхакъкъа РАББИ пейда олды ве бойле деди: – Мысыргъа барма, Мен санъа айтаджакъ мемлекетте ерлеш.
Уйле сыджагъында Ибраим чадырнынъ къапусы огюнде, Мамре деген эмен орманы янында отургъанда, онъа РАББИ пейда олды.
РАББИ Ибрамгъа келип: – Бу ерни сенинъ эвлятларынъа береджегим, – деди. Алдында пейда олгъан РАББИге Ибрам къурбан ерини къурды.
– Сен Мени эр вакъыт эшиткенинъни билем, лякин бу сёзлерни шу ерде тургъан халкъ ичюн, олар Мени Сен ёллагъанынъа инанаджакълары ичюн дедим.
Сонъ халкъ инанды. Олар Исраиль огъулларына РАББИ келип, оларнынъ чеккен зулумларыны корьгенини эшиттилер. Ондан сонъ олар седждеге къапанып ибадет эттилер.
Стефан сёз алып, бойле деди: – Эй, дин къардашлар ве бабалар, мени динъленъиз! Ибраим бабамыз Харан шеэрине кочип, анда ерлешмезден эвель, даа Месопотамияда олгъанда, онъа шерефли Алла корюнди
Шу исе, Иса – Месих, Алланынъ Огълу олгъанына инанынъыз деп ве инанып, Онынъ Адындан аятны алынъыз деп, язылгъандыр.
Сонъ Томагъа бакъып: – Пармагъынъны мында къой, Меним къолларыма бакъ. Къолунъны узат да, оны багърыма къой. Энди имансыз олма, иманлы ол! – деди.
Мен о ерде олмагъаныма сиз ичюн къуванам, чюнки шимди иман этеджексиз. Энди айдынъыз, онынъ янына барайыкъ.
Амма Менде Ягъя япкъан шаатлыкътан даа буюк шаатлыкъ бар. Меним акъкъымда Мени Бабам ёллагъанына Баба Манъа берген, Мен беджерген ишлернинъ озьлери шаатлыкъ этелер.
РАББИ манъа узакътан корюнди ве деди: – Сени эбедий севгинен севдим, онынъ ичюн санъа мерамет эйлейим.
Эфраимнинъ баш шеэри – Самарие шеэри, Самариенинъ башы исе – Ремальяхунынъ огълудыр. Иманынъызда къатты турмасанъыз, гъайып оладжакъсынъыз».
Эртеси куню сабадан турып, олар Текъоа сахрасына кеттилер. Олар кетеяткъанда, Ехошафат токътап, шойле деди: – Эй, Ехуда ве Ерусалим халкъы, мени динъленъиз! Алланъыз РАББИге ишанынъыз ве шубеленменъиз. Онынъ пейгъамберлерине ишанынъыз, сонъ енъиш кореджексинъиз.
Муса: – Эгер олар манъа инанмасалар ве сёзюмни динълемейип: «Санъа РАББИ корюнмеди», – деп айтсалар? – деди.
Олар сенинъ сёзюнъни динълерлер. Сен ве Исраиль акъсакъаллары Мысыр падишасына барып: «Бизге РАББИ, еудийлернинъ Алласы корюнди. Бизим Алламызгъа, РАББИге къурбан чалмакъ ичюн, бизни учь куньлюк ёлгъа сахрагъа йиберсе», – деп айтарлар.
– О даа деди ки: – Мен бабанънынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы олам. Муса, Аллагъа бакъмагъа къоркъкъаны ичюн, бетини къапатты.
Ибрам 99 яшында олгъанда, онъа РАББИ келип: – Мен – Къудретли Алладырым. Козюм огюнде ачыкъ яшап, къусурсыз ол.
Амма олар даа яхшы коктеки ветангъа ынтыла эдилер. Шунынъ ичюн Алла оларнынъ Алласы олмагъа утанмай. О, оларгъа бир шеэр азырлады.
Онынъ устюнде РАББИ турып, Якъупкъа: «Мен – РАББИм, деденъ Ибраимнинъ Алласы ве Исхакънынъ Алласыдырым, – деди. – Сен яткъан топракъны санъа ве эвлятларынъа береджегим.
Исраиль Юсуфны бойле сёзлернен багъышлады: – Алла, кимнинъ козю огюнде баба-деделерим Ибраим ве Исхакъ юре эдилер, догъгъанымдан берли бугуньгедже манъа чобанлыкъ эткен Алла,
РАББИ онынъ бакъмагъа кельгенини корьди. Чалынынъ ортасындан Алла оны: – Муса! Муса! – деп чагъырды. – Мен мындам! – деди Муса.
Бар, Исраиль акъсакъалларыны джый да, оларгъа: Манъа РАББИ, бабаларынъызнынъ Алласы, Ибраимнинъ, Исхакънынъ ве Якъупнынъ Алласы корюнди.
РАББИ Мусагъа: – Къолунъны узат да, оны къуйругъындан тут, – деди. Муса къолуны узатып, оны алды, ве йылан онынъ авучында таякъ олды.
Акъшам къурбаны кетирильген вакъыт кельген сонъ, Ильяс пейгъамбер къурбан ерине якъынлашты ве: – Я РАББИ! Ибраимнинъ, Исхакънынъ ве Исраильнинъ Алласы! Бугунь эр кес Исраильде тек Сен Алла олгъанынъны бильсин! Мен къулунъ олгъанымны, Сенинъ буюргъанынъны беджергенимни эр кес бильсин!