1 Муса: – Эгер олар манъа инанмасалар ве сёзюмни динълемейип: «Санъа РАББИ корюнмеди», – деп айтсалар? – деди.
Олар сенинъ сёзюнъни динълерлер. Сен ве Исраиль акъсакъаллары Мысыр падишасына барып: «Бизге РАББИ, еудийлернинъ Алласы корюнди. Бизим Алламызгъа, РАББИге къурбан чалмакъ ичюн, бизни учь куньлюк ёлгъа сахрагъа йиберсе», – деп айтарлар.
О, Алла меним ярдымымнен оларгъа къуртулыш береджегини агъа-къардашларым анълар, деп тюшюне эди. Лякин олар анъламадылар.
Ель мени юкъарыгъа котерип, алып кетти. Мен къасевет ве ачувнен кеттим. РАББИнинъ кучьлю къолу устюмде эди.
– РАББИ-ТААЛЯ! Лаф этмеге уста дегилим, мен пек яшым! – дедим.
Муса исе РАББИнинъ огюнде: – Иште, меним нуткъум чиркин. Насыл этип, фыравун меним айткъанларымны динълейджек? – деди.
Сонъ халкъ инанды. Олар Исраиль огъулларына РАББИ келип, оларнынъ чеккен зулумларыны корьгенини эшиттилер. Ондан сонъ олар седждеге къапанып ибадет эттилер.
О исе: – Сени бизге башлыкъ ве къады этип ким къойды? Мысырлыны ольдюргенинъ дайын, мени де ольдюрмеге истейсинъми? – деди. Муса къоркъты ве озь-озюне: «Керчектен, бу ишим ачылды», – деди.
Алла Мусагъа даа бойле деди: – Исраиль огъулларына айт: Мени сизге РАББИ, бабаларынъызнынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы ёллады. Бу – эбедиен Меним Адым. Мени несильден несильге бойле деп акъылларында тутарлар, – айт.
Бар, Исраиль акъсакъалларыны джый да, оларгъа: Манъа РАББИ, бабаларынъызнынъ Алласы, Ибраимнинъ, Исхакънынъ ве Якъупнынъ Алласы корюнди.
Муса РАББИге: – Эй, я Раббим! Ялварам, лафым чиркин. Эр вакъыт, балалыгъымдан берли, Сен меннен, Озь къулунънен лаф этип башлагъанынъда биле, мен бойле эдим. Дудакъларым абдал, тилим де къолайсыз, – деди.
Харун РАББИнинъ Мусагъа айткъан эписи сёзлерини айтып берди. Муса исе халкънынъ козьлери огюнде эписи аджайип шейлерни япты.
Муса РАББИнинъ огюнде: – Бакъ, Исраиль огъуллары биле мени динълемейлер, насыл этип фыравун мени динълейджек? Чиркин меним лафым, – деди.
Сонъ о куню бир бельги берип: – Бу шей РАББИден кельгенининъ бельгиси шудыр: бу къурбан ери парча-кесек оладжакъ, онынъ устюндеки куль сачыладжакъ, – деди.
Гидон риджа этти: – Эгер мен Сенинъ козюнъ огюнде мерамет къазангъан олсам, меннен керчектен де Сен лакъырды эткенинънинъ бир бельгисини бер.