4 Лякин ичинде джаны, демек къаны олгъан этни ашаманъыз.
Лякин сакъын-сакъын, къанны ашап-ичме. Къан – джандыр. Джанны этнен берабер ашама.
Тек къаныны ашамагъа олмаз. Оны сув киби ерге тёк.
Тек къаныны ашап-ичменъиз, оны сув киби ерге тёкюнъиз.
Путларгъа союлгъан арам къурбанлыкъ этлеринден, ороспулыкътан, богъулып ольдюрильген айваннынъ этинден ве къан ашавдан озьлерини сакъласынлар, деп оларгъа мектюп язайыкъ.
Яшагъан ерлеринъизде не къушнынъ, не де айваннынъ къаныны ашаманъыз.
путларгъа союлгъан къурбанлыкъ этлеринден, богъулып ольдюрильген айваннынъ этинден ве къан ашавдан, ве ороспулыкътан озьлеринъизни сакъланъыз. Буларны тутып юрсенъиз, яхшы иш япарсынъыз. Сагълыкънен къалынъыз!»
Бу – несиллеринъизге, бутюн яшагъан ерлеринъизде эбедий низамнамедир. Ич бир тюрлю ич ягъыны ве бир тюрлю къанны ашаманъыз-ичменъиз.
Алла яраткъан эр бир шей яхшыдыр. Эгер аш шукюрнен къабул олунса, ич бир шейни арам сайып ред этмеге керекмей;
Къаннен олгъан ашны ашаманъыз. Ырым этменъиз, фал бакъманъыз.
Шу себептен озь арамыздан сайлангъан базы бир адамларны севгили Барнаба ве Павелнен берабер сизлернинъ алдынъызгъа ёлламагъа бир фикирге кельдик.
Ич бир тюрлю ольген шейни ашаманъыз. Оны сизинъ шеэрлеринъизде ят халкълардан олгъанларгъа беринъиз, олар ашасынлар. Я да ольген шейни оларгъа сатынъыз. Сиз исе – Алланъыз олгъан РАББИнинъ азиз халкъысынъыз. Улакъны анасынынъ сютюнде пиширменъиз.
Бундан сонъ халкъ дженктен тюшкен авгъа атылып, къой-эчкилер, туварлар, бузав-таналарны алып, ерге серип соя ве къанынен берабер ашай башладылар.
Шунынъ ичюн оларгъа бойле айт: «РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Сизлер этни къанынен берабер ашайсыз, путларгъа ибадет этесиз ве къан тёкесиз. Ве шу топракънынъ сабылары олмагъа истейсизми?