22 Алла насыл эмир эткен олса, Нух ойле де япты.
Эгер сиз буюргъанларымны беджерсенъиз, сиз Меним достларымсыз.
Муса, РАББИ онъа насыл эмир эткен олса, эписини ойле де япты.
О вакъыт анасы хызметчилерге: – О, сизге не айтса, оны япынъыз, – деди.
Нух РАББИнинъ бутюн эмир эткенлерини япты.
Мен сизге бутюн эмир эткенимни тутып япынъыз. Онъа бир шейни къошманъыз, бир шейини де эксильтменъиз.
эр бир союндан эркек-ыргъачы, Алла Нухкъа эмир эткени дайын, онынъ сандыгъына кирдилер. Сонъ РАББИ Нухнынъ артындан къапуны япты.
Столнынъ устюне, РАББИ онъа эмир эткени киби, Муса РАББИнинъ огюнде сыранен пителерни къойды.
РАББИ онъа эмир эткени киби, ернинъ устюнде мис къокъулы отларны якъты.
РАББИ эмир эткени киби, РАББИнинъ огюнде лампатларны къойды.
Ибраим огълу Исмаилни, эписи эвинде догъгъан ве эписи онынъ кумюшине сатын алынгъан адамларны, озь эвиндеки бутюн кишилерни алды ве, Алла айткъаны дайын, тамам о куню тери парчасыны кесип, оларны сюннет эттирди.
РАББИ Мусагъа эмир эткени киби, Корюшюв Чадырына киргенде, къурбан ерине якъынлашкъанда, даима абдест ала эдилер.
Сандыкъны Мескен ичине кирсетип ве оны къапаткъан пердени асып, РАББИ онъа эмир эткени киби, Шаатлыкъ Сандыгъыны къапатты.
Сонъ Мескеннинъ устюнден орьтюни джайратты, орьтюлернинъ устюни, РАББИ эмир эткени киби, даа бир орьтюнен къапатты.
Муса ве Харун, РАББИ насыл айткъан олса, ойле де яптылар.
Шу ань Юсуф турды, Баланы ве Онынъ анасыны алып, Исраильге кельди.