Бир заманда, Нух сандыкъны къураяткъан куньлерде, Алла сабырнен беклеген вакъытта, олар боюн эгмегенлер. О сандыкъта аз адам, яни секиз джан сувдан къуртулгъанлар.
Амма оны артыкъ сакъламагъа чареси къалмагъанындан, къамыштан орюльген сепетни алды ве оны къатраннен ве зифтнен зифтледи. Ичине баланы къойып, дерьянынъ ялысы янындаки къамышлыкъкъа къойды.
Алла Нухкъа: – Мен ер юзюндеки эр бир тири джанны ёкъ этерим. Эр бир тири джан ер юзюни акъсызлыкъкъа толдурды. Мен оларны ве оларнен берабер ер юзюни де ёкъ этерим, – деди.