18 Агъалары озьлери келип, онъа седжде эттилер ве: – Иште, биз сенинъ къулларынъмыз, – дедилер.
Юсуф агъа-къардашларына: – Мен – Юсуфым, – деди. – Бабам даа сагъмы? Амма агъа-къардашлары шашып, джевап къайтарып оламай эдилер.
Ехуда ве онынъ агъа-къардашлары Юсуфнынъ эвине кельгенде, Юсуф даа анда эди. Олар онъа седжде эттилер.
О вакъыт мемлекетнинъ акимдары Юсуф эди. Бутюн ер юзюндеки халкъкъа ашлыкъны о, сата эди. Юсуфнынъ агъалары онъа келип, седжде эттилер.
Санъа халкълар хызмет этсинлер, миллетлер бель буксюнлер. Агъаларынъа акимдарлыкъ эт, ананънынъ огъуллары санъа бель буксюнлер. Сени къаргъагъан адамлар къаргъышлы олсун, сени багъышлагъан адамлар багъышлангъан олсунлар!
Озюнинъ экинджи арабасында оны алып юрмеге ве огюнден «Аврех!» – деп къычырмагъа эмир этти. Бойлеликнен, фыравун Юсуфны бутюн Мысыр топрагъынынъ башлыгъы этти.
– Къоркъманъыз, – деди Юсуф. – Мен Алла дегилим.