12 Сонъ Юсуф балаларыны бабасынынъ тизлеринден четке алды ве бабасына ерге къадар бель букти.
О вакъыт мемлекетнинъ акимдары Юсуф эди. Бутюн ер юзюндеки халкъкъа ашлыкъны о, сата эди. Юсуфнынъ агъалары онъа келип, седжде эттилер.
Балалар, Раббиге инанып, ана-бабанъызны динъленъиз. Бу, догърудыр.
Балалары онынъ огюнде турып, оны шуретлер, акъайы да даима оны макътар:
Къадын келип, онынъ аякълары тюбюне йыкъылып, ергедже эгильди, сонъра огълуны алып кетти.
Бат-Шева Сулейман падишагъа Адонья акъкъында лаф этмек ичюн кирди. Падиша еринден турды, эгилип селямлашты ве кене тахтына отурды. Падишанынъ анасына бир тахт кетирдилер, ве о, падишанынъ онъ тарафындан отурды.
Чал адамнынъ огюнде аякъкъа турунъыз, къартларны урьмет этинъиз ве Алланъыздан къоркъунъыз. Мен – РАББИм.
Эр кес ана-бабасына сайгъы бильдирсин. Раатлыкъ куньлеримни тутунъыз. Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз.
Муса ашыкъып ерге тюшти ве седждеге къапанды.
РАББИ-Таалянъ санъа берген ер юзюнде яшагъан куньлеринъ узун олсун деп, бабанъны ве ананъны урьмет эт.
Якъуп озю огге чыкъты ве, агъасынынъ янына бармаздан эвель, еди кере ерге къадар бель букти.
Ибраим турып, о ернинъ халкъына – Хет огъулларына – бель букти
Эки Мелек Содомгъа акъшам кельдилер. Лут Содом шеэрининъ араба къапулары огюнде отурмакъта эди. Лут оларны корип, оларны къаршыламакъ ичюн еринден турды ве бель букип:
Ибраим бакъып, огюнде учь ёлджу тургъанларыны корьди. Оларнынъ къаршысына атылып турып, седждеге къапанды ве:
Сонъ Исраиль Юсуфкъа: – Мен сенинъ бетинъни корьмеге умют этмей эдим, амма, бакъ сен, Алла манъа балаларынъны да корьмеге къысмет этти.
Юсуф эки огълуны къолуна алды: Эфраимни Исраильнинъ сол къолуна къаршы кельген онъ къолуна, Менашшени исе Исраильнинъ онъ къолуна къаршы кельген сол къолуна, ве оларны бабасынынъ янына кетирди.