2 Геджеси тюшюнде Алла Исраильге: – Якъуп! Якъуп! – деди. – Мен мындам, – деди о.
Сонъра Ибрамгъа руя олды. Ибрам РАББИнинъ: – Къоркъма, Ибрам. Мен – сенинъ къалкъанынъдырым, аркъа-къаянъдырым. Мукяфатынъ пек бол-берекетли оладжакътыр, – дегенини эшитти.
Шу геджеси Павелге руяда македониялы бир адам корюнди. О, Павелнинъ къаршысында турып: «Македониягъа келип, бизге ярдым эт!» – деп ялвара эди.
Куньлернинъ биринде саат учьлерде, о, руяда онынъ алдына Алланынъ бир мелеги кельгенини ачыкътан-ачыкъ корьди. Мелек онъа: – Корнелий! – деди.
Дамаск шеэринде Анания деген Исанынъ шегирти бар эди. Рабби онъа руяда корюнип: – Эй, Анания! – деди. – Мен мындам, Раббим! – деди о.
Саул ерге йыкъылып: – Саул, Саул! Сен Мени не ичюн айдайсынъ? – деген сесни эшитти.
О геджеси сыр Даниялгъа руяда ачылды,
О гедже мен къоркъунчлы тюшни корьдим, о вакъыт къатты юкъу адамларны сарды.
О, онъа Алладан къоркъмагъа огреткен Зекъарьянынъ куньлеринде Алланынъ истегини къыдырды. Уззия РАББИден ярдым къыдыргъанда, Алла онъа ярдым этти.
РАББИ кельди ве о сеферлери киби: – Смаил, Смаил! – деп чагъырды. Смаил: – Айт, РАББИ. Сенинъ къулунъ Сени динълей, – деди.
РАББИ Смаилни чагъырды. – Мен мындам! – деп джевапланды Смаил.
Алланынъ сесини эшиткен адам дей, Къудретли Алланынъ руяларыны корьген акъай айта. О, ерге тюшеята, козьлери исе ачыкътыр.
РАББИ оларгъа бойле деди: – Сёзлериме къулакъ асынъыз: аранъызда бир пейгъамбер олгъанда, Мен, РАББИ, онъа руяда корюнем, тюшюнде онен лакъырды этем.
«Якъуп!» – деп чагъырды мени тюшюмде Алланынъ Мелеги. «Мен мындам», – дедим мен.
Лякин РАББИнинъ Мелеги коктен оны: – Ибраим, Ибраим! – деп чагъырды. – Мен мындам, – деди Ибраим.
Бу вакъиалардан сонъ, бир кунь Алла Ибраимни сынады. – Ибраим! – деди Алла. – Мен мындам, – деди о.
РАББИ Ибрамгъа бойле деди: – Биль ки, сенинъ эвлятларынъ гъурбетликте кельмешек оладжакъ; оларны къул этип, 400 йыл зулум этеджеклер.
Бир сес онъа: – Пётр, тур да, сой ве аша! – деди.
Амма геджеси Алла Авимелекке тюшюнде келип, онъа: – Динъле, сен алгъан о апай ичюн оледжексинъ, чюнки онынъ акъайы бар, – деди.
РАББИ Гидонгъа: – Сеннен берабер пек чокъ адам бар. Мидьянлыларны сизинъ къолунъызгъа бермем. Ёкъса исраиллилер Меним огюмде бурунларыны котерип, озюмиз озьлеримизни къуртардыкъ, дейджеклер.
Шу гедже РАББИ Гидонгъа: – Ашагъы тюш де, оларнынъ ордусына уджюм эт. Мен оларны сенинъ къолунъа бердим.
Геджесинен корьгеним будыр: мына, сары аткъа минген адам вадийде, мирт тереклери арасында отура. Аркъасында исе сары, къаверенки ве беяз атлар бар эди.