25 Юсуф оларнынъ чувалларыны ашлыкъкъа толдурмагъа, эр бирининъ чувалы ичине кумюшлерини къайтармагъа ве ёлгъа аш бермеге эмир этти. Оларгъа бойле де япылды.
Яманлыкъкъа яманлыкъ япманъыз, акъаретке акъаретнен джевап къайтарманъыз. Аксине, адамларгъа яхшылыкъ тиленъиз, чюнки яхшылыкъны мирас оларакъ алмакъ ичюн, Алла сизлерни шунъа чагъырды.
Сиз башта Алланынъ Падишалыгъыны ве Онынъ инсафлыгъыны къыдырынъыз, сизге бу шейлернинъ эписи де бериледжек.
Мен исе сизге айтам: душманларынъызны севинъиз эм сизни къувалагъанлар огъруна дувалар окъунъыз.
Эй, сувсагъанлар! Эпинъиз сувларгъа келинъиз! Кумюши олмагъанлар! Барынъыз, сатын алынъыз, ашанъыз! Барынъыз, шарап ве сютни кумюшсиз, парасыз алынъыз.
Исраильнинъ огъуллары ойле де яптылар. Фыравуннынъ эмирине бинаен, Юсуф оларгъа арабалар берди. Ёллукъ ашыны да берди.
Олар озь ашлыкъларыны озьлерининъ эшеклери устюне юкледилер ве андан кеттилер.
Янынъызгъа кумюшни эки къат чокъ алынъыз. Чувалларынъызнынъ агъызларына къайтарылып къоюлгъан кумюшни озь къолларынъызнен къайтарып беринъиз: бельки бу, хатадыр.