14 Ялварам, санъа яхшы олгъанда, мени хатырла ве манъа эйилик яп: меним акъкъымда фыравунгъа айт ве мени бу зиндандан чыкъар.
Бойлеликнен, мен сизге мераметлик насыл япкъан олсам, сиз де бабамнынъ эвине бойле мераметлик япаджагъынъызда РАББИнинъ огюнде манъа емин этинъиз.
Сонъ о: – Иса! Озь Падишалыгъынъа киргенде, мени унутма! – деди.
Гиладлы Барзиллайнынъ огъулларына исе яхшылыкъ яп, олар сенинъ софранъдан ашап-ичкенлернинъ арасында олсунлар. Олар, мен агъанъ Авишаломдан къачкъанда, манъа кельдилер.
Эгер къул олгъанынъда чагъырылгъан олсанъ, эеджанланма. Амма азат олмагъа имкянынъ олса, фырсатнен файдалан.
Давут: – Шаулнынъ сой-сопларындан кимсе къалмадымы? Мен Ёнатаннынъ хатири ичюн бу адамгъа бирде-бир яхшылыкъ япар эдим, – деди.
«Нафиле къан тёктим ве озюмни акътыман алмакътан сакъламадым», – деп сенинъ джанынъ, эфендим, сыкъылмаз. РАББИ санъа эйилик япкъан сонъ, сен мени, къулунъны, хатырла, – деди.
Учь кунь ичинде фыравун башынъны юксельтир ве сени озь еринъе къайтарыр. Эвельде, саки олгъан вакътынъда киби, фыравуннынъ къадесини онынъ къолуна берерсинъ.
Сонъ баш саки фыравунгъа: – Бугунь мен гуналарымны хатырладым, – деди.