16 Сонъ Хаин РАББИнинъ юзю огюнден кетип, Эдемден шаркъта яткъан Нод мемлекетинде ерлешти.
РАББИ Ерусалимге ве Ехудагъа гъазаплангъаны ичюн, оларны Озюнден ред этти. Цидкия Вавилон падишасына къаршы котерильди.
Шунынъ ичюн Мен сизлерни бутюнлей унутаджагъым, сизни ташлап кетеджегим, деделеринъизге берген шеэрден де юзюмни чевиреджегим.
Сонъра Шейтан РАББИнинъ огюнден кетти. О, Эюпкъа зарар кетирип, къоркъунчлы тери хасталыкънен онынъ беденини табанларындан башынынъ тёпесинедже къаплады.
РАББИ Ерусалим ве Ехудагъа гъазаплангъаны ичюн, оларны Озюнден ред этти. Цидкия исе Вавилон падишасына къаршы котерильди.
Лякин РАББИ оларны аджып, мерамет эйледи. Ибраим, Исхакъ ве Якъупкъа берген васиети ичюн, исраиллилерни ёкъ этмеге истемеди ве Озюнден бугуньгедже ред этмеди.
Эписи исраиллилер, кок гурюльдегенинен бору сесини эшитип, яшын яшынлагъанынен тютеген дагъны корип, къоркъудан къалтырап, арт-артына чекилип четте турдылар,
Мына шимди Сен мени топракътан къувасынъ. Сенинъ юзюнъден мен сакъланырым ве ер юзюнде долашкъан къачакъ олурым. Ким манъа расткельсе, мени ольдюрир, – деди.
Акъшам салкъыны тюшкенинен, Адем апайынен РАББИ-Таалянынъ багъча бойлап юргенини эшиттилер. РАББИ-Тааля оларны корьмесин деп, тереклер артына сакъландылар.
Олар озьлери, сиз бизни насыл къаршылагъанынъызны ве сиз насыл этип путлардан вазгечип, Аллагъа кельгенинъизни айтып берелер. Сиз Тири ве Акъикъий Аллагъа хызмет этмеге
О, дюньяда бар эди. Дюнья Онынъ ярдымынен яратылгъан олса да, Оны танымады.
Эр бир шей Онынъ ярдымынен яратылгъан эди, ич бир яратылгъан шей Онсуз яратылмагъан эди.
О вакъыт сиз: «Биз Сеннен берабер ашап-ичтик. Сен бизим мейданларымызда огрете эдинъ», – дейджексиз.
Меним ичюн эки я да учь адам топланса, шу ерде оларнынъ арасында Мен де олурым.
Къуртар мени, эй, Алла, сувлар джаныма къадар етти.
Эй, Алла, оларны джезагъа укюм эт! Оларнынъ яман ниетлери озьлерини урсун! Гуналары чокъ олгъаны ичюн, олар Санъа къаршы чыкъкъанлары ичюн, оларны тышарыгъа къув.
Чокъракъларны, бал ве сют акъкъан озенлерни о, корьмейджек.
О вакъыт РАББИ Шейтангъа: – Яхшы, онынъ бутюн малы-мулькюнен не япмагъа истесенъ, яп, янъгъыз озюне тийме, – деди. Сонъра Шейтан РАББИнинъ огюнден кетти.
Хаин озь апайынен ятты. Апайы юкке къалып, Ханокъны догъды. Сонъ Хаин шеэр къурды ве о шеэрни огълунынъ адынен – Ханокъ – деп адландырды.
Юнус исе РАББИден Таршишке къачмагъа истеди. Яфагъа келип, Таршишке кетеджек бир гемини тапты. Ёл парасыны берди, РАББИден къачайым деп, денъизджилернен берабер Таршишке бармакъ ичюн, гемиге минди.