19 Сонъ Тамар кетип, бетиндеки орьтюни чыкъарып, кене озюнинъ туллукъ урбаларыны кийди.
Тамар туллукъ урбаларыны чыкъарып, бетини орьтюнен къапатты ве сармаланып, Тимна ёлунда яткъан Энаим шеэрининъ араба къапусы огюнде отурды. О, Шела осип буюгенини, амма оны онъа эвлендирмегенлерини коре эди.
Падиша онъа: – Санъа не керек? – деп сорады. О: – Мен тул къадыным, акъайым ольди.
Текъоагъа бир адам ёллап, андан бир акъыллы къадынны кетиртти ве онъа: – Агълагъан киби ол, матем урбаларны кий ве олюге куньлер девамында агълап юрген киби ол.
– Санъа насыл пей къалдырайым? – деп сорады Ехуда. – Сыджымынен мууринъни ве къолунъдаки таякъны, – деди онъа Тамар. Ехуда онъа бутюн сорагъанларыны берди ве онен ятты. Тамар ондан юклю олды.
Ехуда, апайдан пейини алмакъ ичюн, адулламлы достунен улакъны ёллагъанында, досту оны тапмады