7 – Мына биз тарлада багъ багълагъанымызда, меним багъым дос-догъру турды. Сизинъ багъларынъыз меним багъымнынъ этрафыны сарып, онъа седжде эттилер!
Ехуда ве онынъ агъа-къардашлары Юсуфнынъ эвине кельгенде, Юсуф даа анда эди. Олар онъа седжде эттилер.
О вакъыт мемлекетнинъ акимдары Юсуф эди. Бутюн ер юзюндеки халкъкъа ашлыкъны о, сата эди. Юсуфнынъ агъалары онъа келип, седжде эттилер.
Юсуф эвине кирди. Агъа-къардашлар онъа бахшышларыны берип, седждеге къапандылар.
Юсуф олар акъкъында корьген тюшлерини хатырлады ве оларгъа: – Сиз джасуссынъыз, – деди. – Бу мемлекетнинъ зайыф ерлерини бильмек ичюн кельдинъиз.
О, Озь беденининъ, яни иманлылар джемиетининъ башыдыр. О – башланув, олюлерден тирильгенлерден де биринджидир, ве эр бир шейде биринджилик Онынъкидир.
Исанынъ Адына коктеки, ер юзюндеки ве ер тюбюндеки эр ким тиз чёксюн
Эфенди къулларындан: «Сизинъ бабанъыз я да къардашынъыз бармы?» – деп сорады.
Санъа халкълар хызмет этсинлер, миллетлер бель буксюнлер. Агъаларынъа акимдарлыкъ эт, ананънынъ огъуллары санъа бель буксюнлер. Сени къаргъагъан адамлар къаргъышлы олсун, сени багъышлагъан адамлар багъышлангъан олсунлар!
Юсуф оларгъа: – Корьген тюшюмни динъленъиз, – деди.
– Бабамыз, сенинъ къулунъ, сагъ-селямет, – дедилер олар. – Даа сагъ. Олар башларыны эгип, кене седждеге къапандылар.
Ехуда Юсуфнынъ янына кельди ве: – Эфендим, афу эт. Сен фыравунгъа тенъсинъ, лякин къулунъа, къулакъларынъа бир сёз айтмагъа разылыкъ бер ве къулунъа гъазапланма.
Агъалары озьлери келип, онъа седжде эттилер ве: – Иште, биз сенинъ къулларынъмыз, – дедилер.