1 Мына Исав, я да Эдом, ве онынъ эвлятлары акъкъында ривает.
санъа мытлакъа бол эйиликни берерим, эвлятларынъны кок йылдызлары дайын, денъиз ялысындаки къум дайын, мытлакъа чокъ сайылы этерим. Сенинъ эвлятларынъ душманларыны енъеджеклер ве бойсундыраджакълар.
Исавнынъ огъуллары: Элифаз, Реуэл, Еуш, Ялам ве Къорах.
– Эдомдан, Боцрадан, ачыкъ къырмызы урбаларында, шерефли кийимлеринде, буюк кучьнен кельген ким? – Бу – Меним! Догърусыны айтам, къуртамагъа кучюм бар.
Эдомлыларгъа нефрет беслеме, чюнки олар сенинъ сой-сопларынъдыр. Мысырлыларгъа да нефрет беслеме, чюнки сен оларнынъ топрагъында ят олып яшагъансынъ.
РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Эдом Ехуда халкъына чокъ яманлыкъ япкъаны ичюн, буюк къабаат къазанды.
Исав яшамакъ ичюн Сеир деген дагълы топрагъында ерлешти. Исав – бу Эдом.
Шаул Исраильнинъ падишасы олгъан сонъ, эр тарафтаки душманларынен дженклешти: Моавнен, аммонлыларнен, Эдомнен, Цова падишаларынен, фелестинлилернен де дженклешти. Кимге къаршы чыкъмасын, эписини енъди.