Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Башланув 35:2 - Мукъаддес Китап

2 Якъуп озь эвиндекилерине ве онен олгъан эписи адамларына бойле деди: – Сизде олгъан эписи башкъа аллаларны ташлап кетинъиз, элялланынъыз ве урбаларынъызны денъиштиринъиз.

Gade chapit la Kopi




Башланув 35:2
58 Referans Kwoze  

Муса дагъдан халкъкъа тюшти ве халкъны эляллатты. Олар озь урбаларыны ювдылар.


РАББИ Мусагъа: – Халкъкъа барып, оны бугунь ве ярын эляллат.


Аллагъа якъынлашынъыз, ве О, сизлерге якъынлашыр. Эй, гуналылар, къолларынъызны ювунъыз! Эй, акъылы болюнген адамлар, юреклеринъизни темизленъиз!


Шунынъ ичюн толу иманнен ве чин юрекнен Аллагъа якъынлашайыкъ, юреклеримизни яман видждандан темизлейик, беденимизни темиз сувнен ювайыкъ.


Эписи япкъан акъсызлыкъларынъызны ташланъыз, озюнъизге янъы юрек ве янъы рух япынъыз. Исраиль халкъы! Нечюн сиз ольмек керексиз?


Мен устюнъизге темиз сув сепеджегим, ве сизлер эписи озь писликлеринъизден темизленеджексинъиз. Сизни даа эписи путларынъыздан темизлейджегим.


– Ойле олса, – деди Ехошуа, – сизде олгъан ябанджы аллалардан вазгечинъиз ве юрегинъизни Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИге чевиринъиз.


Эгер сизге РАББИге хызмет этмек яман шей киби корюнсе, шимди кимге хызмет этмеге сайланъыз: дерьянынъ янында яшагъан баба-деделеринъизнинъ аллаларына я да аморлыларнынъ топракъларында яшап, оларнынъ аллаларына хызмет этинъиз. Мен ве эвим исе РАББИге хызмет этеджекмиз.


Ибраим балаларына ве эписи несиллерине адалетли ве инсафлы яшайышны огретсин деп, РАББИнинъ ёлунда юрмеге эмир этсин деп, Мен оны сайлап алдым. Онъа бутюн ваде эткенлеримни япарым», – деп тюшюнди.


Севимли дин къардашларым, Алладан бойле буюк сёзлерни алгъан сонъ, беденимизни ве рухумызны арам эткен эр бир шейден озюмизни темизлейик, Алладан къоркъып, бутюнлей азиз олайыкъ.


Смаил эписи исраиллилерге: – Эгер сиз джан-гонъюльден РАББИге къайтсанъыз, араларынъыздан кельмешек аллаларны ве Ашторет путларыны ёкъ этинъиз, ачыкъ юрекнен РАББИге догърулып, тек Онъа ибадет этинъиз. О вакъыт О, сизни фелестинлилерден къуртарыр, – деди.


Олар Алланы эджнебий аллаларынен ачувландыргъан, озь писликлеринен Оны гъазапландыргъан.


Рахель исе путларны алып, девенинъ эгери тюбюне къойды ве озю эгер устюне отурды. Лаван бутюн чадырны акътарып чыкъты, лякин бир шей тапмады.


Лаван къойларны къыркъмагъа кеткенде, Рахель бабасынынъ путларыны хырсызлады.


Базыларны атештен чыкъарып къуртарынъыз. Башкъаларына къоркъа-къоркъа мераметли олунъыз, оларнынъ гунакяр ишлеринден арам олгъан урбаларындан биле нефрет этинъиз.


Кечмиште сизлер Алланы бильмей эдинъиз, лякин аллалар олмагъан путларнынъ къуллары ола эдинъиз.


Оларнынъ базыларына ошап, путперест олманъыз. Олар акъкъында язылгъан ки, халкъ ашамакъ ве ичмек ичюн отурды, сонъ ойнамагъа турды.


Амма тек Эфесте дегиль, бутюн Кучюк Асияда биле бу Павел, инсан къолунен ясалгъан путлар Алла дегиль, дегенини озьлеринъиз корип, эшитип турасыз. Шу лафларнен о чокъ адамларны къандырып ёлдан урды.


Шарап иче эдилер ве алтын, кумюш, бакъыр, демир, агъач ве таштан япылгъан аллаларыны макътай эдилер.


Мен оларгъа шойле дедим: «Эр кес ибадет эткен писликлерни четке ташласын, Мысыр путларынен арамланмасын. Мен – РАББИ, сизлернинъ Алланъызым».


– Адам озюне аллаларны япып олурмы? Олар аллалар да дегиль!»


Ороспулыкъ эткенинъни, истекнен кишнегенинъизни, фаишеликлеринъни ве чёльдеки тёпеликлерде япкъан джиренч ишлеринъни корьдим. Вай-вай-вай санъа, эй, Ерусалим! Бундан сонъ да темизленмейджексинъми? Не замангъадже ойле къаладжакъсынъ?


– Насыл этип, санъа буны багъышлайым? Огъулларынъ Менден вазгечтилер, алла олмагъанларынен ант этип башлады. Мен оларны тойдура эдим, олар исе ороспулана, топ-топ ороспуларнынъ эвлерине бара эди.


Кетинъиз, кетинъиз, андан чыкъынъыз! Арамгъа токъунманъыз, арасындан чыкъынъыз, озьлеринъизни элялланъыз, эй, РАББИнинъ савутларыны ташыгъанлар!


Ювунынъыз, темизленинъиз, яман ишлеринъизни козьлеримден узакълаштырынъыз, яманлыкъ этмектен вазгечинъиз.


Бир шей айтмагъа ашыкъма, Алланынъ огюне бир шей кетирмеге чапма. Алла кокте, сен исе ердесинъ. Шунынъ ичюн чокъ лаф этме.


Алла Озю сени эбедиен ёкъ этеджек, сени булунгъан еринъден къувып айыраджакъ, тирилер топрагъындан сенинъ тамырынъны чыкъараджакъ. Сэла


«Давут Ахимелекнинъ эвине кирди», – деп онъа бильдирди.


Байрамларынынъ куньлери биткенинен, Эюп эр вакъыт огъулларыны чагъыртып, оларны темизлеп, Алланынъ огюнде азиз эте эди. Саба эрте турып, о, эр бир огълунынъ адындан бутюнлей якъыладжакъ къурбанлар кетире эди, чюнки: «Бельки, огъулларым Алла акъкъында яман сёзлер тюшюнип, гуна къазангъандырлар», – деп тюшюне эди. Эюп эр вакъыт ойле япа эди.


Халкъларнынъ бутюн аллалары – бош путлардыр, РАББИ исе коклерни яратты!


Лякин анда яшагъан эр бир халкъ озюнинъ алласыны ясап, оларны Самариенинъ сакинлери къургъан ибадет тёпелерине къойды. Эр бир халкъ озь яшагъан шеэринде бойле япты.


Эль-Яса онъа бойле хабер йиберди: – Бар, еди кере Иордан озенинде ювун. Бундан сонъ беденинъ тазеленир, ве сен темизленирсинъ.


Сенинъ халкъынъ Исраильге насыл миллет тенъ келир? Сен Мысырдан сатын алгъан халкъ Исраиль – дюньяда екянедир. Сен бу халкъны Мысырдан сатын алдынъ ве Адынъны шуретлединъ! Халкъынъ огюнде аджайип ве къоркъунчлы шейлер яптынъ! Озюнънинъ халкъынъдан башкъа халкъларны ве оларнынъ аллаларыны къувдынъ!


Ноомий Руткъа: – Мына, келиндешинъ озь халкъына ве озь аллаларына къайтты. Сен де онынъ артындан кет, – деди.


Олар ят аллаларны терк этип, РАББИге хызмет этип башладылар. Бундан сонъ РАББИ исраиллилернинъ азап чеккенине бакъып оламады.


Эгер сиз РАББИни ташласанъыз ве башкъа аллаларгъа хызмет этсенъиз, О, сизге къаршы чыкъаджакъ. Сизге о къадар яхшылыкъ япкъан олса да, башынъызгъа беля тюшюрип, сизни ёкъ этип ташлайджакъ, – деди.


Ехошуа бутюн халкъкъа бойле деди: – Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИнинъ сёзлерини динъленъиз: Эвель-эзельден деделеринъиз, Ибраимнинъ бабасы Терах ве Нахор Фират дерьясынынъ башкъа тарафында яшай эди ве башкъа аллаларгъа хызмет эте эдилер.


Аранъызда къалгъан халкъларнен достлашманъыз, аллаларынынъ адларыны анъып кечменъиз, аллаларынен емин этменъиз ве оларгъа табынып хызмет этменъиз.


Эгер Алланъыз олгъан РАББИнинъ эмирлерини динълемесенъиз, мен сизге бугунь буюргъан ёлдан четке чыкъып, башкъа, сизге белли олмагъан аллаларнынъ пешинден кетсенъиз, сизге къаргъыш олур.


Аллаларынынъ путларыны атеште якъынъыз. Путларнынъ устюндеки кумюшни ве алтынны истеме, оны озюнъе алма. Алсанъ, о санъа къапкъан олур. Алланъ олгъан РАББИ ичюн бу шей пистир.


Башкъа аллаларнынъ, чевре-четинъизде олгъан халкъларнынъ аллаларынынъ пешинден кетме.


Менден гъайры сенде башкъа аллалар олмасын.


Единджи куню урбаларынъызны ювунъыз ве бойле этип, элял оладжакъсынъыз. Сонъ ордугъа кирмек мумкюнсинъиз, – деди.


Эгер урбаларыны ювмайып, озю де ювунмаса, о, къабаатлы олур.


Ким онынъ яткъан ерине токъунса, озюни ве озь урбаларыны сувнен ювмакъ керек. Акъшамгъадже о, арам олур.


Мен сизге бутюн айткъан шейлеримни тутунъыз. Башкъа аллаларнынъ адларыны анъманъыз, олар агъызларынъыздан чыкъмасын.


Исраиль о топракъта олгъанда, Рубен бабасынынъ джариеси Билханен ятты, ве бабасы бу акъкъында эшитти. Якъупнынъ он эки огълу бар эди.


О ернинъ акимдары Хаморнынъ огълу хивли Шекем оны корьди, оны алып онен ятты ве намусына токъунды.


– Сонъ девам этип: – Яхшы. Бабанъ эвине къайтмагъа пек истегенинъ ичюн кеткенсинъ, я путларымны не ичюн хырсызладынъ? – деди.


– Э, хайырлы. РАББИге къурбан чалмакъ ичюн кельдим. Абдест алып, меннен берабер къурбан чалмагъа келинъиз, – деди о. Смаил Йишайнен огъулларыны эляллап, оларны къурбан чалмагъа чагъырды.


Бойлеликнен, РАББИден къоркъунъыз, Онъа къабаатсызлыкънен ве садыкълыкънен хызмет этинъиз. Деделеринъиз Фират дерьясынынъ янында ве Мысырда хызмет эткен аллаларны быракъынъыз ве РАББИге хызмет этинъиз.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite