10 Бизнен берабер яшасанъыз, бу топракъ козюнъизнинъ огюнде ачыкъ олур. Мында сербест яшанъыз, кочип юрюнъиз, топракъкъа саип олунъыз.
Исраиллилер Мысырда Гошен топрагъында яшап, топракъларгъа саип олдылар, догъып арттылар ве чокъ сайылы олдылар.
Лякин кичик къардашынъызны манъа кетиринъиз. О заман мен, сиз джасус олмайып, намуслы адам олгъанларынъызны билирим. Агъанъызны сизге къайтарырым ве сизлерге бу ерде алыш-веришнен огърашмагъа разылыкъ берерим», – деди.
Сонъ Авимелек деди ки: – Бакъ, бутюн ерим сенинъ огюнъде: къайда истесенъ, анда яша.
Бутюн топракъ козюнъ огюндедир. Айды, менден айырыл. Эгер сен солгъа кетсенъ, мен онъгъа ёл алырым, сен онъгъа ёл алсанъ, мен солгъа кетерим, – деди.
Айдынъыз, сой олайыкъ: бизге къызларынъызны беринъиз, озюнъизге къызларымызны алынъыз.
Шекем Динанынъ бабасына ве агъа-къардашларына бойле деди: – Козюнъизде мерамет къазанмакъ истейим. Айткъан эр бир шейинъизни берерим.