4 Исав Якъупнынъ къаршысына чапты, оны къучакълады, бойнуна сарылды ве оны опьти. Олар экиси агъладылар.
Джанымны къыдыргъанлар утансын ве масхара олсун. Манъа яманлыкъ истегенлер аркъагъа къайтсын, олар намусыны джойсунлар.
Бундан сонъ о, бабасына къайта. О даа узакъта келеяткъанда, бабасы огълуны коре ве аджый. О, чапып барып, огълунынъ бойнундан къучакълап опе.
О вакъыт О, Якъупкъа: – Бугуньден сонъ сенинъ адынъ Якъуп дегиль де, Исраиль оладжакъ. Сен Алланен ве адамларнен курештинъ ве енъдинъ, – деди.
Сонъ эписи окюр-окюр агълап, Павелни къучакълап опе башладылар.
Адам туткъан ёлундан РАББИ разы олса, душманларыны биле онен барыштыра.
Юсуф озь арабасыны ектиртти ве, бабасы Исраильни къаршыламакъ ичюн, Гошенге кетти. Оны корьген сонъ, бойнуна сарылды ве онынъ бойнунда чокъ вакъыт агълады.
О, ойле окюр-окюр агълады ки, тап мысырлылар эшиттилер, фыравуннынъ эви де эшитти.
Оны узакътан корип, танып оламадылар. Сонъра олар къычырып, агъладылар, урбаларыны йырттылар ве башларынынъ устюнден кокке топракъ септилер.
Я Рабби, Санъа ялварам, къулунънынъ дуваларына къулакъ ас, Сенинъ Адынъдан севинген ве Сенден къоркъкъан къулларынънынъ дуваларыны да эшит. Шимди манъа, къулунъа, къысмет эт. Мен шу адамнынъ козьлеринде мерамет къазанайым!» О вакъыт мен падишанынъ сакиси эдим.
Сонъ Юсуф ашыкъып кетти, чюнки къардашына севгинен толды ве о, агълайджакъ къарарына кельди. О, ички одагъа кирди ве анда агълады.
Падишанынъ юреги РАББИнинъ элиндедир, акъымдаки сув киби, оны истегени киби чевирир.
Юсуф оларгъа озюнинъ софрасындан ашлар ёллай эди, Биньяминнинъ пайы исе, башкъаларына бакъкъанда, беш къат чокъ эди. Олар даа ички ичтилер ве Юсуфнен берабер сархошландылар.
Сонъ Якъуп Рахельни опьти ве окюр-окюр агълап,
Лаван татасынынъ огълу Якъуп акъкъында эшиткен сонъ, онынъ къаршысына чапып чыкъты, оны къучакълап опьти ве эвине алып кетти. Якъуп Лавангъа бутюн олгъан шейни айтып берди.
Мени агъамнынъ къолундан, Исавнынъ къолундан къуртар. Мен къоркъам ки, о, мында келип, мени апайларымнен ве балаларымнен берабер ольдюрир.
Ёав падишагъа кетти ве онъа буны айтып берди. Падиша Авишаломны озюне чагъыртты. Авишалом келип, падишанынъ огюнде бетинен ерге йыкъылып, онъа урьмет косьтерди. Падиша Авишаломны опьти.
Огълан бала кетти. Давут исе дженюп тарафындан котерильди, учь кере бетини ерге тийгизип, эгилип селямлашты. Сонъ экиси къучакълашып-опюшип агъладылар, факъат Давут бетер агълады.