5 Энди огюзлерим, эшеклерим, къой-эчкилерим, хызметчи къызларым ве къулларым бар. Козюнъ огюнде мерамет къазанайым деп, мен санъа, эфендиме, бу хаберни ёллайым”».
– Я бу, манъа расткельген сюрюлер неге? – деп сорады Исав. – Эфендимнинъ козюнде мерамет къазанмакъ ичюн, – деди Якъуп.
– Янымда олгъан бир къач адамны сеннен къалдырайым, – деди Исав. – Бунынъ не кереги бар? – деди Якъуп. – Сенинъ манъа мераметинъ пек буюктир!
Мен сизден ич бир бахшыш истемедим, меним ичюн къапар бермеге сорамадым,
Падиша Цивагъа: – Мен шимди санъа Мефивошетнинъ бутюн мал-мулькюни берейим, – деди. Цива, бель букип: – Эфендим падишанынъ огюнде мерамет къазанайым! – деди.
– Сизинъ манъа мераметинъиз ичюн чокъ сагъ олунъыз, – деди Ханна ве озь ёлуна тюшти, ашады-ичти, онынъ юзю де ачылды.
Моавлы Рут Ноомийге: – Тарлагъа барайым ве кимнинъ козюнде мерамет тапсам, онынъ артындан башакъларны джыяйым, – деди. – Бар, къызым, – деди онъа Ноомий.
– Сен бизим джанларымызны къуртардынъ, – дедилер олар. – Эфендим, козюнъде мерамет къазанайыкъ ве фыравуннынъ къуллары олайыкъ.
Мен санъа кетирген багъышлавымны ал. Алла мени багъышлады, ве меним эр шейим бар. Якъуп Исавгъа пек ялварды, ве Исав бахшышларны алмагъа разы олды.
Керчектен де, Алла бабамдан тутып алгъан бутюн барлыгъы бизимки ве балаларымызнынъкидир. Шимди Алла санъа айткъанынынъ эписини яп.
Якъуп пек зенгин адам олды, онынъ пек чокъ къой-эчкилери, хызметчи къызлары ве къуллары, девелери ве эшеклери бар эдилер.
Эгер де бу къул озь гонълюнде: «Эфендим якъын арада кельмейджек», – деп тюшюнсе ве къулларны ве къул къадынларны урмагъа башласа, ашап-ичсе ве ичкиджиликнен огърашса,
РАББИ Якъупкъа: – Баба-деделеринънинъ топрагъына, сой-сопларынъа къайт, – деди. – Мен сеннен олурым.