Бойлеликнен, Саре Ибраимни динълей эди ве онъа «эфендим» дей эди. Эгер сизлер яхшылыкъ япсанъыз ве ич бир шейден къоркъмасанъыз, сизлер Саренинъ къызлары олурсынъыз.
Энди огюзлерим, эшеклерим, къой-эчкилерим, хызметчи къызларым ве къулларым бар. Козюнъ огюнде мерамет къазанайым деп, мен санъа, эфендиме, бу хаберни ёллайым”».
– Мен оны сенинъ устюнъе акимдар этип къойдым, эписи агъа-къардашларыны да онъа къуллукъкъа бердим, – деп джевап берди Исхакъ Исавгъа. – Ашлыкънен шарапны да онъа бердим. Сен ичюн мен не япып олурым, огълум?
Эвинъде олгъан йигирми йылым бойле эдилер. Эки къызынъ ичюн мен санъа он дёрт йыл хызмет эттим, къой-эчкилеринъ ичюн даа алты йыл чалыштым, сен исе мукяфатымны он кере денъиштирдинъ.