3 Якъуп Эдом мемлекетине, Сеир топрагъында олгъан агъасы Исавгъа хаберджилерни йиберди,
Исхакъкъа Якъупны ве Исавны бердим. Исавгъа Сеир дагъыны асабалыкъкъа бердим. Якъуп исе огъулларынен берабер Мысыргъа кочьти.
Исав Якъупкъа: – Манъа анавы къырмызыдан ашамагъа берчи, – деди. – Мен болдурдым. (Бунынъ ичюн онъа Эдом деген лагъап бердилер.)
Оларнен дженклешменъиз, чюнки Мен оларнынъ топрагъындан сизге аякъ басмагъа биле ер бермем. Сеир дагълы топрагъына Мен Исавнынъ эвлятларыны саип этип къойдым.
Сен, эфендим, меним огюмде кетсе. Мен исе санъа, эфендиме, Сеир топрагъына барып чыкъмагъанымдже, огюмде кеткен айванлар киби, балалар кеткенлери дайын, яваш-яваш кетерим, – деди онъа Якъуп.
Сеир деген дагълы топрагъында хорлуларны урдылар, сонъ ёлларыны сахранынъ четинде олгъан Эль-Парангъадже девам эттилер.
Озюнден эвель хаберджилерини ёллады. Олар, Исагъа керек шейлерни азырламакъ ичюн, бир самариели коюне кельдилер.
– Мына, Мен хаберджимни ёллайым. О, Меним огюмде ёлны азырлайджакъ. О вакъыт сиз къыдыргъан Рабби апансыздан Озь Сарайына келеджек. Сиз истеген васиет хаберджиси шимди келеята, – дей Ордуларнынъ РАББИси.
Сеир дагълы топрагъында яшагъан Исавнынъ эвлятлары ичюн РАББИ айны шу шейни япкъан. Оларнынъ козьлери огюнде О, хорлуларны ёкъ эткен. Аммонлылар ернинъ саиплери олып, анда ерлешкен ве бу куньгедже анда яшайлар.
О куню Исав озь ёлунен Сеир топрагъына къайтты.
Якъуп пек къоркъты ве шашмалады. Онен олгъан адамларны, къой-эчкилерни, туварларны ве девелерни болип, эки ордунен къойды.
Мени агъамнынъ къолундан, Исавнынъ къолундан къуртар. Мен къоркъам ки, о, мында келип, мени апайларымнен ве балаларымнен берабер ольдюрир.
Эдом Онынъ топрагъы оладжакъ, душманлар Сеирни басып аладжакъ. Исраиль исе кучьлю оладжакъ.
(Хорев еринден Къадеш-Барнеа шеэринедже Сеир дагъларындан кечип кеткен ёлнынъ узунлыгъы он бир куньлюктир.)
Дума акъкъында пейгъамберлик. Сеир тарафтан манъа къычыралар: – Эй, къаравул! Гедже даа чокъ сюреджекми? Эй, къаравул! Гедже тез битеджекми?
Ордуларнынъ РАББИси Эдом акъкъында бойле дей: – Энди Теман шеэринде акъыл къалмадымы? Акъыллы адамларда огют биттими? Икметлери бозулдымы?
сынъыры олгъан Маханаимден башлап бутюн Башан, Башан падишасы Огнынъ бутюн падишалыгъы, Башанда олгъан Яирнинъ эписи койлери, алтмыш шеэр.
Шаулнынъ орду башлыгъы Нер огълу Авнер, Шаулнынъ огълу Иш-Бошетни алып, Маханаим шеэрине кетирди.
Сонъ Эль-Яса дува окъуп башлады ве: – Я РАББИ! Онынъ козьлерини ач, корьсюн, – деди. РАББИ хызметчининъ козьлерини ачты, ве о, Эль-Ясанынъ этрафындаки бутюн дагъ атешли атлар ве арабаларнен толу олгъаныны корьди.
РАББИнинъ сёзюне коре, Шаулнынъ падишалыгъыны Давуткъа бермек ичюн, онъа Хеврон шеэрине кельген орду башлыкъларынынъ сайысы шу къадардыр:
– Къайт, къайт, Шуламмит, къайт, къайт, биз санъа бакъайыкъ. – Не ичюн Шуламмитке, Маханаим оюнына киби, бакъмагъа истейсинъиз?