8 Акъшам салкъыны тюшкенинен, Адем апайынен РАББИ-Таалянынъ багъча бойлап юргенини эшиттилер. РАББИ-Тааля оларны корьмесин деп, тереклер артына сакъландылар.
– Адамлар Меним козьлеримден гизли ерге сакъланып олурмы? – дей РАББИ. – Мен коклернен ерни толдурмайыммы? – дей РАББИ.
РАББИнинъ козю эр бир ерни корер, эм яхшы, эм яман адамны.
Ич бир яратылгъан шей Алланынъ козьлеринден сакъланмаз, Онынъ козю огюнде эр шей ачыкъ ве чыплакътыр. Ве биз Онъа джевап береджекмиз.
Бойлеликнен анълашыла ки, Къануннынъ буюргъанлары оларнынъ юреклеринде язылгъандыр. Виджданлары ве фикирлери оларны де къабаатлап де акълап, бунъа шаат олалар.
– Мен Сенинъ багъча бойлап юргенинъни эшиттим ве, чыплакъ олгъаным ичюн, къоркъып сакъландым, – деп джевап къайтарды адам.
Юнус исе РАББИден Таршишке къачмагъа истеди. Яфагъа келип, Таршишке кетеджек бир гемини тапты. Ёл парасыны берди, РАББИден къачайым деп, денъизджилернен берабер Таршишке бармакъ ичюн, гемиге минди.
Адем киби, къабаатларымны гизледимми? Яманлыкъларымны багърымда сакъламагъа тырыштыммы?
РАББИ бораннынъ ичинден Эюпкъа бойле джевап берди:
Сени къуртаргъан, душманларынъны къолунъа берген Алланъ олгъан РАББИ ордунъда юре. Онынъ ичюн ордунъ азиз олсун. Ёкъса РАББИ насылдыр къапатылмагъан айыплыкъны корип, сенден кетеджек.
Я энди биз не ичюн ольмек керекмиз? Буюк атеш бизни якъып ташлар! Эгер биз Алламыз олгъан РАББИнинъ сесини эшитсек, оледжекмиз.
Сизлер атеш ичинден лаф эткен Алланынъ сесини эшиттинъиз ве сагъ къалдынъыз. Башкъа бир халкъ оны, сизлер киби, эшиттими?
Булутлар Онъа пердедир, бир шей коралмаз, О, тек кок къуббесининъ устюнде юрер».
Дюньянынъ падишалары ве буюклери, бинъбашылары, бай адамлары, къараманлары, къул ве азат олгъанлары къобаларда ве дагълардаки къаяларнынъ арасында сакъландылар.
Ибраимнен лафыны битирген сонъ, РАББИ кетти. Ибраим исе озюнинъ ерине къайтты.
Аранъызда юреджегим, сизинъ Алланъыз оладжагъым, ве сиз Меним халкъым оладжакъсынъыз.
Авен шеэринде Исраильни гунагъа батыргъан ибадет тёпелери ёкъ оладжакъ, къурбан ерлеринде когемликнен кийик отлар оседжек. О вакъыт анда яшагъанлар дагъларгъа: «Бизни къапатынъыз!», байырларгъа: «Устьлеримизге тюшюнъиз!» – дейджеклер.