41 Якъуп бабасындан багъышлавны алгъаны ичюн, Исавнынъ оны корьмеге козю ёкъ эди, ве Исав юрегинде: «Бабама янып агълайджакъ куньлеримиз якъынлаша. Сонъ мен къардашым Якъупны ольдюририм», – деди.
Агъалары, Якъуп Юсуфны олардан зияде севгенини корип, Юсуфны корьмеге козьлери ёкъ олды; олар онен достане лаф этип оламай эдилер.
Рухунъ къызма табан олмасын, чюнки гъазап ахмакънынъ юрегинде яшай.
Онынъ юрегинде хаинлик яшай, о эр вакъыт яманлыкъны тюшюне, къавгъа чыкъара.
Агъалары онъа: – Сен бизге падишалыкъ этеджексинъми, аджеба? Бизге башлыкъ оладжакъсынъмы, аджеба? – дедилер ве Юсуфнынъ бу сёзлери ве корьген тюшлери ичюн онъа даа зияде нефретлендилер.
Хаберджилер Якъупкъа къайтып: – Биз сенинъ агъанъ Исавгъа бардыкъ. О, сенинъ къаршынъа келе, онен берабер дёрт юз адам келелер, – дедилер.
Бир вакъытта бизлер акъылсыз, сёз динълемеген, ёлдан урулгъан адамлар эдик. Чокъ тюрлю яман истек ве зевкъларгъа къул олып, яманлыкънен ве пахыллыкънен яшай эдик, пис олып, бир-биримизни кореджек козюмиз ёкъ эди.
Сен исраиллилерге даима душманлыкъ яптынъ, олар белягъа огърагъан вакъытта, джезалангъан вакъытта оларны къылычкъа бердинъ.
чюнки оларнынъ аякълары яманлыкъкъа чапалар, олар къан тёкмеге ашыкъалар.
Душман джанымны къувалай, аятымны аякъ астына къойды, чокътан ольгенлерни киби, мени къаранлыкъта яшамагъа меджбур этти.
Я РАББИ, умют этем Санъа, я Рабби, Аллам, Сен джевап берерсинъ!
Хызметчилери оны дженк арабасындан алып, онынъ экинджи арабасына къойдылар ве Ерусалимге алып кеттилер. О, ольди ве баба-деделерининъ къабринде дефн этильди. Бутюн Ехуда ве Ерусалим Ёшиянынъ артындан агъладылар.
Исраиль огъуллары Моав тюзлюгинде 30 кунь девамында Мусанынъ артындан агъладылар. Сонъ Мусанынъ артындан агълап яныкълангъан матем куньлери битти.
О, баягъы къарт олып, яшайышкъа бутюнлей тойып кечинди ве баба-деделерине къошулды. Огъуллары Исав ве Якъуп оны дефн эттилер.
Мени агъамнынъ къолундан, Исавнынъ къолундан къуртар. Мен къоркъам ки, о, мында келип, мени апайларымнен ве балаларымнен берабер ольдюрир.
Лякин буюк огълу Исавнынъ сёзлерини Рефикъагъа етиштирдилер. Рефикъа кичик огълу Якъупны чагъырттып, онъа бойле деди: – Агъанъ Исав сени ольдюрмеге истей.
Якъуп Эдом мемлекетине, Сеир топрагъында олгъан агъасы Исавгъа хаберджилерни йиберди,
Сонъ Юсуф озь хызметчи-экимлерине бабасыны бальзамламагъа эмир этти, ве экимлер Исраильни бальзамладылар.
Агъалары оны узакътан корьдилер, ве о, оларнынъ янына кельмезден эвель, оны ольдюрмек ичюн, озьара гизлиден сырлашмагъа башладылар.
Юсуфнынъ агъалары бабаларынынъ ольгенини корип: – Эгер Юсуф бизге къаршы нефретленсе ве, биз онъа япкъан бутюн яманлыкълар ичюн, бизден интикъам алмагъа истесе, не япармыз? – деп тюшюндилер.
Атылгъан джереп даваны токътатыр ве кучьлю адамларнынъ къавгъасыны чезер.